به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، حادثهٔ تصادف رانندگی در جاده‌های شهرستان بیجار که هر روز تکرار می‌شود، نه‌تنها یک فاجعهٔ اجتماعی و اقتصادی، بلکه نمادی از بحران ساختاری در ایمنی راه‌های این منطقه است، این حادثه‌ها که بیشتر در جاده‌های نزدیک به شهر بیجار و جاده منطقه کرانی رخ داده است.

روزی که در جاده بیجار به دیواندره در برخورد یک خودروی سواری پراید با یک کامیون و به دلیل شدت حادثه، همه پنج سرنشین سواری کشته شدند، داغ گرانی بر پیکر گروس نشست که تا امروز یاد و نامشان از ذهن مردم و خانواده‌های بیجاری فراموش نشده است.

این حادثه موجی از نگرانی و دلهره در میان خانواده‌هایی ایجاد کرد، این شرایط گواهی بر این است که تصادفات جاده‌ای در بیجار دیگر یک اتفاق منفرد نیست، بلکه به یک چالش جامع تبدیل شده است که هر خانواده‌ای ممکن است درگیر آن شود.

به گفته کارشناسان راهور اولین علت حوادث جاده‌ای در شهرستان بیجار، عدم استاندار راه‌های مواصلاتی و عامل دیگر نبود تابلوهای هشداردهنده و یا در برخی از نقاط وجود موانع جاده‌ای در مسیر است، برخی از قطعات جاده، به‌ویژه در مناطق کوهستانی و پرپیچ‌وخم، فاقد استانداردهای لازم برای دید مناسب رانندگان در ساعات تاریک یا شرایط آب‌وهوایی نامساعد هستند.

همچنین عدم نصب نرده‌های حفاظتی در کناره‌های جاده و دید محدود در برخی پیچ‌ها، همواره به‌عنوان گلایه‌های مردمی مطرح شده است، بااین‌حال تاکنون اصلاحیه زیادی در خصوص برخی از نقاط حادثه‌خیز شهرستان بیجار در دستور کار و عملیات اجرای قرار گرفته است؛ اما به علت وسعت منطقه و مساحت و تعداد راه‌های اصلی و فرعی، بودجه محدود عمرانی شهرستان، فاصله زیادی با کاهش آمار تصادفات جاده‌ای وجود دارد.

در حالی که جمعیت بیجار با مهاجرت روبه‌رو است و همان تعدادی هم باقی‌مانده‌اند، در جاده‌های مواصلاتی شهرستان بیجار قربانی تصادفاتی شده‌اند که پس از عدم استاندارهای جاده‌ای، عدم کیفیت خودروها نیز به این خطر افزوده شده است، جوانان شهرستان بیجار چه برای شغل و یا تحصیل نیاز به تردد ایمن و راحت در جاده بیش از پیش احساس می‌شود.

اقدامات اساسی در حوزهٔ ایمنی جاده‌ها همچنان با بودجه محدود عمرانی شهرستان در حال اجرا است و این در حالی است که برنامه‌ریزی‌های بلندمدت برای تأسیس دستگاه‌های نظارتی، نصب دوربین‌های هوشمند و اجرای طرح‌های هشدار زودهنگام می‌تواند از بسیاری از حوادث جلوگیری کند، همچنین آموزش‌های رانندگی ایمن و فرهنگ‌سازی در مورد مسائل ترافیکی می‌تواند به‌عنوان راهکاری پیشگیرانه عمل کند.
 
 جاده‌های بیجار نیازمند توجه فوری و برنامه‌ریزی ساختاری هستند، نه پس از هر فاجعه، بلکه پیش از آن زیرا هر جان از دست رفته، تنها یک آمار نیست؛ بخشی از بافت اجتماعی شهرستان است که دیگر جایگزین‌ناپذیر خواهد بود.

آمار رسمی نشان می‌دهد که استان کردستان با داشتن ۶ هزار و ۱۸۳ کیلومتر راه روستایی، ۷۴ درصد آن را آسفالت است که در مقایسه با میانگین کشوری این رقم ۸۶ درصد است.

این شکاف در شهرستان‌هایی مانند بیجار که بیش از ۸۰ هزار نفر جمعیت آن در ۲۲۸ روستا ساکن هستند، تأثیری مضاعف دارد، بسیاری از این روستاها تنها از طریق جاده‌های خاکی و شیب‌دار به شهر متصل هستند که در فصل باران، عملاً منزوی می‌شوند، این انزوای اجباری، نه‌تنها بر سلامت مردم تأثیر می‌گذارد، بلکه دسترسی به خدمات امدادی را نیز با خطر مواجه می‌کند.

در سطح بین‌شهری، محور بیجار - دیواندره که به‌عنوان یکی از مسیرهای ارتباطی کلیدی منطقه شناخته می‌شود همچنان نیازمند توجه و توسعه طرح‌های عمرانی است، نردهٔ حفاظتی و دستگاه‌های نظارتی هوشمند است، علی‌رغم اعلام پروژهٔ باند دوم برای این محور در برنامه‌های استانی، وزیر راه و شهرسازی در سفر اخیر به کردستان، پروژه‌های شاخصی مانند سنندج - همدان و سقز - بانه را مورد تأکید قرار داد، شهرستان‌هایی مانند بیجار همچنان در فهرست «انتظار» باقی مانده‌اند.

مردم بیجار از مدت‌ها پیش خواستار اقدامات عاجلی هستند، تخصیص اعتبار ویژه برای استانداردسازی جاده‌ها، نصب علائم هشداردهنده و دوربین‌های نظارتی، نظارت مستمر بر کیفیت اجرای پروژه‌ها و برخورد با عوامل تأخیر، آن‌ها تأکید دارند که حق دارند در جاده‌هایی ایمن تردد کنند و فرزندانشان نباید قربانی بی‌توجهی ساختاری شوند، بسیاری از خانواده‌ها امروز تنها می‌خواهند بدانند که هنگام تماس صبحگاهی با عزیزانشان، پاسخی دریافت خواهند کرد نه اینکه منتظر تماسی باشند که هرگز نمی‌آید.
 
 در پایان، جاده‌های بیجار دیگر تنها یک مسئلهٔ عمرانی نیستند؛ آینه‌ای هستند که بی‌کفایتی‌ها و سکوت‌های طولانی را منعکس می‌کنند و تا زمانی که این آینه شکسته نشود، هر صبح، شهروندی دیگر از خانه بیرون می‌آید با این تفاوت که ممکن است هرگز برنگردد.

بیجار نیازمند آزادراه و باند دوم است

کاظم کاظمی فرماندار شهرستان بیجار گفت: شهرستان بیجار به علت نقطه استراتژیکی و اتصال کریدور غرب کشور، فاقد آزادراه است و برای تکمیل پروژه‌های راه‌سازی، اعتبار چند هزار میلیاردی نیاز ندارد که از بودجه سرانه شهرستان خارج است و باید به‌صورت ویژه تأمین مالی شود.

وی افزود: شهرستان بیجار فاقد آزادراه است و در حال حاضر با توجه به حجم مبادلات اقتصادی و اجتماعی، آینده صنعتی شدن زنجیره فولاد در منطقه کرانی، در حالی است که منطقه همچنان از جاده‌های روستایی و بین‌شهری غیر استاندار برخوردار است و همین موضوع خسارت‌های مالی زیادی به خانواده‌ها تحمیل می‌کند.

فرماندار شهرستان بیجار به اشاره به پروژه‌های شاخص شامل کریدور بزرگراهی غرب کشور، محور سنندج - همدان، محور سنندج - مریوان - باشماق و احداث باند دوم محورهای سقز - بانه و بیجار که در جلسه شورای برنامه‌ریزی استان مطرح شد، گفت: در دولت چهاردهم ۱۲۴ کیلومتر راه در استان آسفالت شده است؛ اما با توجه به مساحت شهرستان بیجار که شامل یک‌سوم کل مساحت کردستان است، این رقم باید افزایش چشمگیری داشته باشد.

کاظمی اظهار کرد: در برنامه‌های وزیر راه در سفر به کردستان، مسائل و مطالبات مردمی در خصوص وضعیت راه‌های شهرستان بیجار ارائه شد که امیدواریم باتدبیر رئیس‌جمهور، در سال عمرانی ۱۴۰۵ بتوانیم گام‌های بزرگی برای رفع مشکلات برداریم.

جاده‌های بیجار خاطرات خوشی را به یاد ندارد

بهزاد محمدیان مهندس راه و ساختمان گفت: جاده‌های شهرستان به‌ویژه محور بیجار - دیواندره و جاده بیجار - حسن‌آبادیاسوکند سال‌هاست به گورستانی بی‌کران برای جوانان تبدیل شده‌اند، در حالی که پروژه‌های ایمنی به تأخیر افتاده‌اند.

وی افزود: در سال‌های اخیر، حوادث رانندگی در جاده‌های شهرستان بیجار، به‌ویژه محور بیجار - دیواندره - زنجان به نحوی مکرر و دردناک تکرار شده که بسیاری از شهروندان آن را «جادهٔ مرگ» می‌نامند.

محمدیان با اشاره به اینکه گزارش‌های متعددی از کشته‌شدن جوانان، اساتید دانشگاه، نخبگان علمی و ساده‌ترین کارگران در همین مسیر، نشان‌دهندهٔ بحرانی عمیق در زیرساخت‌های حمل‌ونقل این منطقه است که فراتر از یک امر فنی، مسئله‌ای امنیتی و انسانی محسوب می‌شود.

این شهروند بیجاری ادامه داد: بسیاری از خانواده‌ها، پس از سال‌ها انتظار، هنوز منتظر پاسخی هستند که چرا پس از هر فاجعه، تنها دیه پرداخت می‌شود، نه ایمنی جاده که می‌تواند از خسارت‌های جانی و مالی زیادی پیشگیری کند.

یک هفته سه تصادف فاجعه است

الهام داودپور فعال اجتماعی بیجار گفت: در هفته سوم آبان‌ماه، شهرستان بیجار شاهد سه تصادف، واژگونی و کشته و مصدوم شدن خانواده‌های بومی منطقه است که نمی‌توان دلیل حادثه را عدم آشنایی با منطقه عنوان کرد، باید شفاف گفت که جاده‌های شهرستان بوی خون می‌دهند.

وی افزود: یکی از بدترین جاده‌های فعلی شهرستان بیجار محور مواصلاتی و پرتردد بیجار به حسن‌آبادیاسوکند در منطقه کرانی است که با توجه به مطالبات متعدد مردمی، تاکنون هیچ اقدام مهندسی جدی برای رفع این نقص‌ها در آن مسیر انجام نشده است.

داودپور توضیح داد: در پی حوادث متعدد خانواده‌های داغ‌دیده، نه‌تنها با از دست‌دادن عزیزان، بلکه با پرسشی دائمی روبه‌رو هستند که آیا جان یک فرد، با دیهٔ چندمیلیاردی جبران می‌شود؟ آیا فرزندان یتیم شده تا پایان عمرشان می‌توانند جای خالی والدین خود را با پول پر کنند؟

وی با اشاره به اینکه وضعیت جاده‌های روستایی بیجار نیز از این فاجعه‌ها بی‌بهره نمانده است، ادامه داد: بسیاری از مسیرهایی که کشاورزان و چوپانان برای دسترسی به مراتع یا اراضی کشاورزی از آن‌ها استفاده می‌کنند، فاقد استانداردهای اولیهٔ ایمنی هستند.

این فعال اجتماعی گفت: آن‌قدر هر روز خبر کشته شدن همشهریان را در تصادفات جاده‌ای می‌بینیم که بسیاری از مردم امروز، گزارش واژگونی خودرو را «خبر خوبی» تلقی می‌کنند، زیرا به معنای نداشتن کشته است.

انتهای خبر/