بازار سنندج، در هر گوشه و کنار، تابلویی زنده از رنگ و حرکت است. صدای چرخ دارهای قالی با آهنگی ریتمیک، همچون ضربان قلب این شهر است و دیگ‌های جوشان رنگرزی، عطر و جادوی خود را در فضا پخش می‌کنند.

 استاد ماشاءالله رنگرز، که سال‌هاست با عشق خامه‌ها را رنگ می‌کند، می‌گوید: سال‌هاست در سرما و گرما، با عشق و علاقه خامه‌ها را می‌آمیزم. رنگ‌ها جادوی خاص خود را دارند، اما این روزها دیگر کسی قدر این هنر را نمی‌داند.

 چهره‌ی چین‌خورده و استخوانی او، گواهی است بر سال‌ها تلاش بی‌وقفه و مقاومت در برابر مشکلات اقتصادی و اجتماعی.

او می‌گوید که در گذشته، هنر رنگرزی چنان رونقی داشت که رنگرزان احترام ویژه‌ای در جامعه داشتند، اما حالا «چراغ مغازه‌ها خاموش است و حتی کسانی که با این حرفه در ارتباطند، دیگر هیچ ارزشی برای آن قائل نیستند.» با این حال، استاد همچنان پای دیگ‌های رنگرزی می‌ایستد و با دقت، هر رنگ را با عشق می‌آمیزد، گویی که هر قطره رنگ، زندگی و روح تازه‌ای به فرش می‌بخشد.

فرش‌های کردستان نه تنها کالا، بلکه میراثی زنده و اقتصادی است. حدود ۵۰ هزار بافنده در استان فعالیت دارند و از این تعداد، ۱۵ هزار نفر در سنندج دارای کارت فعال قالیبافی هستند. اتحادیه فرش سنندج نیز با ۳۵۰ پروانه کسب فعال، بیش از ۱۵ هزار کارت قالیبافی صادر کرده و نظارت بر این هنر را با جدیت پیگیری می‌کند. بخش قابل توجهی از اشتغال استان به فرشبافی وابسته است و درآمد حاصل از این هنر، زندگی هزاران خانوار را تأمین می‌کند.

هر گره‌ی فرش، بازتابی از عشق و مهارت بافنده است. وقتی دست‌های بافنده، تارها و پودها را به هم می‌بافند، نه تنها فرش شکل می‌گیرد، بلکه پیوندی میان گذشته و آینده، میان فرهنگ و زندگی برقرار می‌شود. نقش و نگارهای اصیل ایرانی، از گذشتگان به امروز منتقل شده و داستان هویت فرهنگی این سرزمین را روایت می‌کنند؛ داستانی که در هر بازار، هر خانه و هر قلبی زنده است.

نگاه حمایتی دولت و استاندار کردستان، نوید بخش آینده‌ای روشن است. نتایج سفر اخیر رئیس‌جمهور به استان و پیگیری مسائل بیمه و سوابق کاری بافندگان، امید به امنیت شغلی و بهبود شرایط اقتصادی این جامعه هنرمند را افزایش داده است.

هر حمایت و هر اقدامی که برای بهبود زندگی بافندگان و رنگرزان انجام می‌شود، همچون یک گره‌ی ناپیدا در تار و پود فرهنگ و هنر این سرزمین است، گره‌ای که هنر اصیل ایرانی را درخشان‌تر می‌کند.

بازار سنندج، با صدای ضربات چرخ دارها و شعله‌های دیگ‌های رنگرزی، همواره زنده است. هر رنگی که استاد رنگرز در دیگ می‌افکند، جادوی خاص خود را بر تار و پود فرش می‌نشاند. هر گره‌ای که بافنده می‌زند، قصه‌ای است از زندگی، امید، عشق و صبر. این بازار، مکانی است که هنر و زندگی در هم تنیده شده و هر گوشه‌اش، شاهد تلاش و خلاقیت هزاران انسان عاشق هنر است.

فرش کردستان، تصویری است زنده از زندگی و هنر مردمی که با دست‌های خود، نه تنها کالایی اقتصادی، بلکه میراثی فرهنگی خلق کرده‌اند. گره‌های عاشقی که در تار و پود فرش زده می‌شوند، چراغی روشن‌اند در دل تاریکی، چراغی که هم تاریخ را روشن می‌کند و هم آینده را. آینده‌ای که در آن هنر اصیل ایرانی، فرهنگ و جامعه هنرمند کردستان با هم رشد و بالندگی خواهند داشت.

هر بار که کسی در بازار سنندج قدم می‌زند یا به فرشی دست می‌زند، بافندگان و رنگرزها را می‌بیند؛ مردمی که با صبر، مهارت و عشق، هنر و هویت یک سرزمین را با دستان خود خلق کرده‌اند. فرش کردستان، سندی از عشق، پشتکار و هویت فرهنگی است و هر گره‌اش داستانی دارد که باید شنیده شود و هر رنگی که بر آن می‌نشیند، زندگی و امید را به جهان منتقل می‌کند.

انتهای خبر/