به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، استانی که سال‌ها با شکاف زیرساختی، کمبود سرمایه‌گذاری و نابرابری توسعه‌ای مواجه بوده، اکنون بیش از هر زمان دیگری نیازمند اقداماتی است که در قالب «وعده‌های قابل سنجش» و «بودجه‌های قابل تحقق» تعریف شود.

 پرسش کلیدی این است بودجه‌ای که همراه این سفر به استان آمده، تا چه اندازه می‌تواند مسیر توسعه کردستان را از حالت وعده‌محور به نتایج ملموس تغییر دهد؟

نخست باید واقع‌بین بود سفرهای استانی اگرچه فرصت شنیدن صدای مردم و آشنایی بی‌واسطه با مسائل واقعی هستند، اما بدون پیوست مالی دقیق، نظام اولویت‌گذاری روشن و سازوکارهای نظارتی پایدار، می‌توانند صرفاً به گسترش توقعات و افزایش فاصله میان گفتار و عمل منجر شوند از این منظر، اهمیت سفر اخیر نه در حجم وعده‌ها، بلکه در وزن بودجه‌ای است که برای پروژه‌های کلیدی استان اختصاص یافته است.

بر اساس اعلام اولیه، بخش مهمی از اعتبارات پیش‌بینی‌شده به حوزه‌های زیرساختی اختصاص دارد از تکمیل محورهای مواصلاتی در مناطق روستایی و مرزی گرفته تا حمایت از توسعه صنایع کوچک و بزرگ، تسریع در پروژه‌های نیمه‌تمام عمرانی و تقویت زیرساخت‌های انرژی و این محورهای بودجه‌ای اگر با برنامه زمان‌بندی دقیق و تخصیص واقعی همراه شوند، می‌توانند گره چندین ساله توسعه استان را تا حدی باز کنند.

به‌طور خاص، سه حوزه در کردستان نیازمند توجه فوری و سرمایه‌گذاری هدفمند هستند.

جاده‌های ارتباطی روستا به شهر و محورهای مرزی، یکی از مهم‌ترین نقاط ضعف توسعه استان است تجارت مرزی، گردشگری، ترانزیت منطقه‌ای و حتی خدمات‌رسانی عمومی در کردستان بدون شبکه حمل‌ونقل استاندارد قفل می‌شود بدیهی است که تخصیص بودجه به این بخش، در صورت اجرای صحیح، بیشترین بازده اقتصادی را در کوتاه‌مدت ایجاد خواهد کرد.

 بخش انرژی به‌ویژه برق صنایع و گازرسانی نیز یکی از پیش‌نیازهای توسعه صنعتی در استان است که سال‌هاست با محدودیت مواجه بوده است.

کردستان در زمره استان‌هایی است که با انبوهی از پروژه‌های نیمه‌تمام روبه‌رو است پروژه‌هایی که یا به دلیل کمبود بودجه متوقف شده‌اند یا نیازمند مدیریت متمرکزتری هستند اگر بخشی از بودجه سفر صرفاً برای اتمام پروژه‌های ۵۰ تا ۸۰ درصد پیشرفت یابد، کارایی سرمایه‌گذاری دولت به‌طور قابل توجهی افزایش پیدا می‌کند. مردم نیز نتیجه را بسیار سریع‌تر لمس می‌کنند.

تا زمانی که کردستان نتواند ظرفیت‌های معدنی، کشاورزی و صنایع تبدیلی خود را فعال کند، بودجه‌های عمرانی نیز نمی‌توانند موتور اشتغال‌زایی پایدار را روشن کنند.

نگاه دولت در این سفراگر بر اساس گفته‌ها به سمت حمایت از صنایع فرآوری، احیای واحدهای تعطیل و جذب سرمایه بخش خصوصی باشد می‌تواند مسیر تازه‌ای برای رشد اقتصادی استان رقم بزند. راه‌اندازی شهرک‌های صنعتی فعال، حمایت از خوشه‌های صادراتی و تسهیل‌گری برای سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی، از جمله مواردی است که باید از دل این بودجه بیرون بیاید.

بودجه‌های سفرهای استانی گاهی روی کاغذ می‌ماند مردم کردستان پیش‌تر نیز تجربه وعده‌های تخصیص‌نیافته را داشته‌اند شفافیت از همان ابتدایعنی اعلام ردیف‌ها، مقدار منابع قطعی، و جدول تخصیص زمان‌بندی‌شده مهم‌ترین ابزار اعتماد سازی است.

آیا این بودجه‌ها به بهبود وضعیت معیشت، اشتغال، خدمات درمانی، حمل‌ونقل، مسکن و کیفیت زندگی مردم منجر می‌شود؟ این همان خروجی نهایی است که باید در پایان سال مالی بررسی شود.

بدون پیگیری رسانه‌ها، نمایندگان مجلس، فعالان مدنی و نخبگان استان، حتی بهترین بودجه‌ها نیز ممکن است در میان اولویت‌های ملی گم شود کردستان نیازمند یک سیستم مطالبه‌گری فعال و مستمر است تا تخصیص‌ها رصد و انحرافات به‌موقع گزارش شود.

سفر رئیس‌جمهور به کردستان اگرچه می‌تواند نقطه امیدی برای رفع برخی شکاف‌های توسعه‌ای باشد، اما این امید تنها زمانی به نتیجه می‌رسد که تخصیص و اجرای بودجه با شفافیت، سرعت و نظارت همراه شود. مردم استان طی سال‌ها به خوبی آموخته‌اند که وعده کافی نیست؛ آنچه ارزش دارد، عملیاتی‌شدن فوری پروژه‌ها، قابل سنجش بودن دستاوردها و پاسخگویی مستمر دولت در برابر افکار عمومی است.

نویسنده: مهری محمدی کارشناس مسائل سیاسی