«کردتودی» گزارش میدهد؛
قطرهقطره کم میشود سهم فردای خاک
آب، همین جوهره ناپیدا و ساده، سالها بیسر و صدا از دل زمین به ما رسیده است؛ آنقدر نزدیک، آنقدر در دسترس، که فراموش کردیم روزی ممکن است جای خالیاش را حس کنیم.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، آب همیشه مظهر زندگی بوده است؛ نه فقط برای رفع تشنگی، بلکه برای زنده ماندن شهرها، کشاورزی، دشتها و حتی رویاهایی که در دل همین زمین میرویند. اما این روزها، در گوشه و کنار ایران، سایه کمآبی سنگینتر شده و دهگلان نیز از این قاعده مستثنی نیست.
آنچه روزگاری نعمت بیپایان تصور میشد، اکنون به منبعی محدود و رو به پایان تبدیل شده است؛ منبعی که هر قطرهاش لابهلای خاک ارزش طلایی پیدا کرده و هر تصمیم درباره آن، آینده یک نسل را تحت تأثیر قرار میدهد.
در چنین شرایطی، مسئولان شهرستان دهگلان از آبفا تا محیطزیست و جهاد کشاورزی، در یک موضع مشترک ایستادهاند که اگر امروزمان را مدیریت نکنیم، فردایی نخواهیم داشت.
آرش مرادی رئیس آب و فاضلاب شهرستان دهگلان در گفتگو با خبرنگار کردتودی با بیان اینکه شرایط امروز نشاندهنده فشار شدید بر منابع آبی است، اظهار داشت: کمبود آب تنها یک مشکل فنی نیست؛ این کمبود میتواند زنجیرهای از بحرانها را در زندگی مردم ایجاد کند چون کاهش آبهای زیرزمینی، تشدید خشکسالی و اختلال در تأمین آب شرب، مهمترین پیامدهای این وضعیتاند.
وی اضافه کرد که اگر روند مصرف بیرویه ادامه یابد، برخی مناطق حتی با مشکل تأمین آب آشامیدنی روبهرو خواهند شد لذا صرفهجویی، انتخاب نیست؛ یک الزام حیاتی برای ادامه حیات شهرستان است.
وی افزود: یکی از مهمترین مسائلی که در شهرستان دهگلان وضعیت آب را مخاطرهآمیز کرده، مصرف بیشازحد در بخش کشاورزی است و آمارها نشان میدهد بیشترین حجم آب استحصالی در این بخش مصرف میشود.
مرادی در همین رابطه خاطرنشان کرد: نبود الگوی کشت صحیح، تداوم روشهای آبیاری سنتی و کاشت محصولات پرمصرف مانند هندوانه، سیبزمینی و پیاز، سبب شده حجم بالایی از منابع آبی شهرستان از دست برود.
وی با انتقاد از حفر چاههای غیرمجاز و برداشتهای بیرویه افزود: حیات شهرستان وابسته به منابع زیرزمینی است و هر برداشت اضافه، یک قدم ما را به سمت بحران نزدیکتر میکند.
رئیس آبفا دهگلان در بخش دیگری از سخنان خود گفت: مردم تصور میکنند صرفهجویی تنها از عهده بخشهای دولتی یا کشاورزی برمیآید، در حالی که هدررفت روزانه آب در منازل، حمامها، شستوشو و حتی نشتهای کوچک لولهها، سهم بزرگی در کاهش ذخایر دارد.
به گفته وی، تغییرات کوچک مانند استفاده از تجهیزات کممصرف، تعمیر نشتی و کوتاهتر کردن زمان استحمام میتواند هزاران لیتر در ماه صرفهجویی ایجاد کند.
محیطزیست دهگلان: بحران آب یک مسئله ملی است
جمیل حمیدی، رئیس اداره محیطزیست شهرستان دهگلان نیز در گفتگو با خبرنگار کردتودی بحران آب را یکی از مهمترین تهدیدات امروز کشور دانست و گفت: آب تنها یک موضوع زیستمحیطی نیست. این مسئله یک بحران ملی است و عبور از آن به همکاری مردم وابسته است.
وی با اشاره به نقش رسانهها ادامه داد: تا زمانی که مردم به اهمیت موضوع آگاهی نداشته باشند، صرفهجویی جدی گرفته نمیشود. باید با زبان ساده و همهفهم، اهمیت کاهش مصرف و خطرات کمآبی را توضیح داد.
حمیدی همچنین هشدار داد که تخریب پوشش گیاهی، کاهش تنوع زیستی و فرسایش خاک بهطور مستقیم با بحران آب ارتباط دارند.
روشهای سنتی، زمین را به نابودی میکشاند
زلیخا میرکی مسئول تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی دهگلان در گفتگو با کردتودی با برشمردن نقش کشاورزی در مصرف آب، گفت: در شرایط فعلی که منابع آبی کشور محدود است، ادامه روشهای سنتی آبیاری جفا در حق زمین و نسل آینده است. باید کشاورزی به سمت مکانیزه شدن و روشهای نوین آبیاری پیش برود.
میرکی افزود: کشت محصولات با نیاز آبی بالا فشار زیادی به منابع وارد میکند. در همین راستا، دولت با اقداماتی مانند اصلاح نرخ تضمینی و اعمال تعرفه صادراتی برای محصولات آببر، تلاش کرده تا کشاورزان را به سمت الگوی کشت درست هدایت کند.
وی تأکید کرد که تغییر فرهنگ کشاورزی نیازمند زمان، آموزش و حمایت است و فرهنگسازی برای صرفهجویی، کاری یکروزه نیست؛ باید بهصورت مستمر ادامه یابد. سنجش اثرگذاری پیامها، بازخوردگیری از جامعه و اصلاح برنامهها در طول زمان، بخشی اساسی از این فرآیند است.
وی بیان کرد که بدون مشارکت کشاورزان و مردم، هیچ برنامهایبا بهترین ابزارها به نتیجه نخواهد رسید.
مسئولان سه دستگاه آبفا، محیطزیست و جهاد کشاورزی دهگلان، همگی بر یک نکته کلیدی توافق دارند که صرفهجویی در مصرف آب تنها با همافزایی مردم، کشاورزان و مسئولان امکانپذیر است و اگر مردم در مصرف خانگی صرفهجویی کنند، اگر کشاورزان از حفر چاه غیرمجاز جلوگیری و به سمت الگوی کشت کممصرف حرکت کنند، و اگر مسئولان نیز مدیریت دقیق و علمیتری بر منابع اعمال کنند، بحران آب قابل کنترل خواهد بود.
بحران آب در دهگلان نه یک هشدار ساده، بلکه یک حقیقت تلخ است که نشانههای آن بهوضوح دیده میشود. کمبود بارندگی، کاهش سطح آبهای زیرزمینی و مصرف غیر اصولی در بخشهای مختلف، آینده شهرستان را با چالشی جدی روبهرو کرده است.
با این حال، هنوز فرصت برای تغییر وجود دارد؛ فرصتی که با همکاری مردم، کشاورزان و دستگاههای مسئول میتواند به ذخیرهسازی آب، حفظ منابع طبیعی و تضمین آیندهای پایدار برای دهگلان منجر شود.
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!