به گزارش خبرنگار  گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، روز پزشک یادآور کسانی است که در میان تاریکی رنج و بیماری، فانوس روشن امید می‌افروزند. پزشکان همان سفیران سپیدپوشی‌اند که با دانش و دل‌های سرشار از مهر، جسم را درمان و جان را آرام می‌سازند. این روز، تنها تقویمی ساده نیست؛ پاسداشت مسئولیت، تعهد و ایثار مردان و زنانی است که طبابت را نه شغف بلکه رسالت انسانی خود دانسته‌اند.

از روزهای آغازین انقلاب اسلامی تا دوران دفاع مقدس، از زلزله‌های خانمان‌سوز تا همه‌گیری کرونا، پزشکان ایرانی همواره در خط مقدم پاسداری از جان مردم ایستاده‌اند؛ ایستادگی‌ای که آنان را به نماد ایثار اجتماعی و سرمایه‌ای ملی بدل ساخته است.

انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ تنها ساختار سیاسی ایران را دگرگون نکرد، بلکه مفهوم خدمت‌رسانی پزشکی را نیز متحول ساخت. پیش از انقلاب، بسیاری از مناطق محروم و روستاها از حداقل خدمات درمانی بی‌بهره بودند. با پیروزی انقلاب، پزشکان جوان و متعهد با انگیزه عدالت اجتماعی به این مناطق اعزام شدند. آنان درمان را از قالب خدمات شهری محدود بیرون آوردند و به مأموریتی ملی و انقلابی بدل ساختند. این تغییر نگرش، نخستین گام در پیوند میان «پزشکی» و «عدالت اجتماعی» در ایران معاصر بود.

دفاع مقدس؛ خط مقدم ایثار سپیدپوشان

جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در سال ۱۳۵۹ عرصه‌ای بی‌سابقه برای جامعه پزشکی گشود. بیمارستان‌های صحرایی در خطوط مقدم، نماد همت و خلاقیت پزشکان شدند. در شرایطی که دارو و تجهیزات محدود بود، پزشکان با تکیه بر تخصص و ایثارگری، جراحی‌های پیچیده را انجام می‌دادند و هزاران مجروح جنگی را نجات می‌دادند. بسیاری از آنان در این مسیر شهید شدند و یادشان به‌عنوان بخشی از حافظه جمعی ملت باقی ماند. پزشکان در دفاع مقدس نه تنها جراحان جسم، بلکه حامیان روح رزمندگان بودند؛ حضورشان باعث تقویت روحیه و امید در میان نیروهای خط مقدم می‌شد.

بازسازی و شکوفایی علمی پس از جنگ

با پایان جنگ، بازسازی کشور و توسعه علمی در دستور کار قرار گرفت. در دهه‌های بعد، دانشگاه‌های علوم پزشکی توسعه یافتند، مراکز تحقیقاتی راه‌اندازی شد و ایران توانست در بسیاری از حوزه‌های پزشکی به خودکفایی برسد. پزشکان این دوران، میراث‌دار تجربه‌های بحران بودند و تلاش کردند دانش و تکنیک را به‌روز کنند. ایجاد شبکه بهداشت سراسری، گسترش خانه‌های بهداشت روستایی و افزایش تعداد پزشکان متخصص، از دستاوردهای مهم این دوره است.

پزشکان در مواجهه با بحران‌های طبیعی

ایران سرزمینی است که بارها با زلزله‌های ویرانگر مواجه شده است. از زلزله بم در سال ۱۳۸۲ تا زلزله کرمانشاه در سال ۱۳۹۶، پزشکان و امدادگران بارها در لحظه‌های نخستین حادثه، حضوری پررنگ داشتند. در شرایطی که زیرساخت‌ها تخریب شده و امکانات اولیه نایاب بود، پزشکان با دستان خالی اما دل‌های پر از ایمان، نقش اصلی در درمان و کاهش تلفات ایفا کردند. این حضور نشان داد که جامعه پزشکی ایران در کنار تخصص، سرمایه‌ای اجتماعی برای مقابله با فجایع طبیعی نیز هست.

همه‌گیری کرونا؛ آزمونی جهانی و ملی

همه‌گیری کرونا که از سال ۱۳۹۸ آغاز شد، برای جامعه پزشکی ایران آزمونی نفس‌گیر بود. هزاران پزشک و پرستار در بیمارستان‌ها شبانه‌روز در کنار بیماران ماندند. بسیاری از آنان خود جان باختند اما صحنه را ترک نکردند. پزشکان در این دوران نشان دادند که رسالت طبابت همچنان زنده است. آنان با وجود فشارهای طاقت‌فرسا، کمبود تجهیزات و خطر مستقیم ابتلا، بار دیگر روحیه ایثار دفاع مقدس را به یاد آوردند. جامعه نیز آنان را «مدافعان سلامت» نامید، عنوانی که گویای ارزش تاریخی کارشان است.

 پزشکان و مسئولیت اجتماعی در عصر حاضر

در دهه اخیر، پزشکان ایرانی علاوه بر طبابت، در عرصه مسئولیت اجتماعی نیز نقش مهمی ایفا کرده‌اند. آنان در موضوعاتی چون آگاهی‌بخشی عمومی، مبارزه با سبک زندگی ناسالم، تقویت سلامت روان جامعه و حضور در کارزارهای بشردوستانه پیشگام بوده‌اند. طبابت دیگر صرفاً یک حرفه فردی نیست، بلکه به بخشی از سرمایه اجتماعی کشور بدل شده است.

چالش‌ها و ضرورت حمایت از پزشکان

با وجود همه این فداکاری‌ها، جامعه پزشکی با چالش‌هایی جدی روبه‌روست: مهاجرت بخشی از نیروهای متخصص، فشار کاری زیاد، مطالبات معیشتی و نیاز به به‌روزرسانی تجهیزات و دانش. اگر این چالش‌ها حل نشود، تداوم میراث ایثارگری پزشکان در معرض تهدید قرار خواهد گرفت. لازم است سیاست‌گذاران کشور، حمایت مادی و معنوی از جامعه پزشکی را در اولویت قرار دهند تا این سرمایه انسانی برای آینده حفظ شود.

پزشکان ایران از آغاز انقلاب اسلامی تا امروز، در دفاع مقدس، در بحران‌های طبیعی، در همه‌گیری کرونا و حتی در بحران‌های منطقه‌ای همچون جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران، همواره در خط مقدم انسانیت ایستاده‌اند. آنان بیش از یک قشر تخصصی، به‌مثابه حافظان امید، سلامت و کرامت انسانی شناخته می‌شوند. روز پزشک فرصتی است برای یادآوری این حقیقت که طبابت در ایران تنها علم و مهارت نیست، بلکه پیوندی است میان ایمان، ایثار و مسئولیت اجتماعی.

انتهای خبر/