مرتضی جباری در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی» اظهار داشت: دسته‌ای از گروهک‌های ضدانقلاب معمولاً با ادعای مخالفِ سیاست‌های حاکم به استفاده از خشونت و روش‌های غیرقانونی برای ایجاد فشار و بی‌ثباتی اقدام می‌کنند.

استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهگلان بیان کرد: دلیل اصلی این رویکرد اغلب ترکیبی است از انگیزه‌های ایدئولوژیک، جاه‌طلبی سیاسی و استثمار احساس ناامنی عمومی، خشونت نه‌تنها جان افراد را به خطر می‌اندازد، بلکه ترس و بی‌اعتمادی را گسترش داده و چرخه اقتصاد را مختل می‌کند، سرمایه‌گذاری‌ها را کاهش و روابط بین‌فردی و اجتماعی را تخریب می‌کند.

 وی در ادامه اضافه کرد: تبلیغات و پروپاگاندای رسانه‌ای می‌تواند این خشونت‌ها را به‌صورت تقلبی یا ریشه‌دار نشان دهد که لازم است با دیدی نقدانه و مبتنی بر شواهد روبه‌رو شود.

 جباری تأکید داشت: از یک‌سو عوامل داخلی مانند بی‌اعتمادی به نهادها، نبود اعتماد متقابل، فقر آموزشی در برخی مناطق و ناکارآمدی در ارائه فرصت‌های اقتصادی می‌تواند به پذیرش خشونت دامن بزند، از سوی دیگر، فاکتورهای خارجی مانند تبلیغات سیاسی - رسانه‌ای باهدف تجزیه‌طلبی یا تأمین منابع برای گروه‌هایی با منافع خاص، می‌تواند روایت‌های متناقض و تحریک‌آمیز را تقویت کند.

وحدت ملی و تقویت هم‌بستگی میان کُردها و سایر اقوام

جباری در ادامه تشریح کرد: چالش‌ها معمولاً در سه محور خلاصه می‌شوند، اول تفاوت‌های فرهنگی و زبانی که می‌تواند به سوءظن یا کم‌توجهی منجر شود، دوم، فقدان اعتماد تاریخی و تجربه‌های تنش‌آمیز گذشته که با گفتمان‌های جدیدِ هم‌زیستی مخلوط است و سوم، توزیع نامتوازن فرصت‌های اقتصادی و آموزشی که احساس نابرابری را تقویت می‌کند.

 وی اذعان داشت: زبان و میراث‌فرهنگی مشترک، تجربه هم‌زیستی درگذشته و وجود نهادها و شوراهای اجتماعی که می‌تواند پل‌های ارتباطی را تقویت کند، مشارکت فعال در پروژه‌های مشترک، آموزش به زبان‌های بومی و فراهم‌کردن فرصت‌های آموزشی و اشتغال برای همه اعضای جامعه، از جمله این فرصت‌هاست.

 استاد دانشگاه آزاد اسلامی دهگلان تصریح کرد: خانواده‌ها می‌توانند با گفتگوهای باز، الگوسازی رفتارهای همدلانه و پذیرش تفاوت‌ها تحت‌تأثیر قرار دهند، مدارس به‌عنوان کانون اصلی تربیت نسل آینده باید آموزش همبستگی اجتماعی، حقوق برابر، و مهارت‌های گفت‌وگوی سازنده را در برنامه‌ها بگنجاند.

 جباری در ادامه گفت: نهادهای مدنی نیزمی‌توانند با اجرای برنامه‌های مشترک فرهنگی، کارگاه‌های آموزشی درباره زبان و تاریخ مشترک و فعال‌سازی شوراهای همبستگی محلی، نقش‌محوری ایفا کنند، همچنین رسانه‌های داخلی باید روایت‌های متوازن و پژوهشی منتشر کنند تا از تطهیر یا اغراق در هر دو سو جلوگیری شود.

 وی یادآور شد: یکی از چالش‌های مهم، جلوگیری از جذب جوانان به تبلیغات فریبنده دشمن است، راهکارهایی برای آگاهی‌بخشی به خانواده‌ها، مدارس و فضای مجازی وجود دارد، از جمله، آموزش سواد رسانه‌ای و دیجیتال به نوجوانان و جوانان، تا بتوانند در برابر تبلیغات هدفمند و دروغین مقاومت کنند.

 جباری در ادامه مطلب افزود: خانواده‌ها باید با گفتگوهای صادقانه، فراهم‌آوردن فضا برای پرسش‌وپاسخ و ابزارهای تحلیل رویدادها، نقش محافظی بازی کنند، مدارس و دانشگاه‌ها با رویکردی جامع به‌نقد منابع، ارزیابی منابع خبری و ایجاد پروژه‌های پژوهشی درباره روایت‌های مختلف، می‌توانند سلامت تفکر را تقویت کنند.

 وی ادامه داد: نهادهای مدنی و شوراهای محلی با طراحی پویش‌های آگاهی‌بخش و ارائه جایگزین‌های مثبت اجتماعی، همچون کارگاه‌های مهارت‌های زندگی، موسیقی، هنر و ورزش، می‌توانند جوانان را به مسیرهای سالم جذب کنند، روشن‌سازی خطرات ناشی از تبلیغات دشمن و آموزش شیوه‌های تشخیص منابع غیرمعتبر از طریق ارائه مدل‌های تصمیم‌گیری ساده و قابل‌فهم برای جوانان است.

 این استاد دانشگاه اعلام کرد: استفاده از منابع معتبر، ارجاع به آمار و داده‌های رسمی، و بیان واضح محدودیت‌های هر روایت، از جمله عوامل کلیدی است، همچنین ترکیب روایت‌های قربانیان و شاهدان عینی با تحلیل‌های علمی می‌تواند توازن روایی ایجاد کند، رسانه‌های داخلی باید از زبان عادلانه استفاده کنند و به شفافیت در منابع اشاره کنند تا از هرگونه تطهیر یا بزرگ‌نمایی جلوگیری شود.

جباری با اشاره به روایت‌های مردمی عنوان نمود: روایت‌های مردمی باید بادقت گردآوری شوند، از منابع معتبر، با رعایت اصول اخلاقی و حفظ حریم افراد و با ذکر تاریخ، مکان و شرایط دقیق رویداد، انتشار این روایت‌ها باید همراه با تحلیل‌های مستقل پژوهشگران باشد تا از هرگونه جهت‌دهی یا سیاسی‌سازی جلوگیری شود، همچنین تأکید بر انسجام ملی و ارزش‌های مشترک می‌تواند به تقویت همدلی کمک کند.

جباری ابراز کرد: برخی رسانه‌های خارج از کشور یا حتی رسانه‌های معاند داخلی به تطهیر چهره این گروهک‌ها می‌پردازند، در ابتدا مراجعه به داده‌ها و منابع معتبر، مانند گزارش‌های رسمی، پژوهش‌های دانشگاهی و شهادت‌های معتبر را در اولویت قرار دهیم، دوم، انتشار روایت‌های چندجانبه که شامل دیدگاه‌های متفاوت است، تا مخاطب بتواند با دیدی جامع تصمیم بگیرد.

 وی در ادامه این مطلب متذکر شد: سوم، ایجاد فضای گفتگو با حضور نمایندگان اقوام و نهادهای مدنی، تا صدای همه طرف‌ها شنیده شود، چهارم، استفاده از زبان روشن و غیر تنش‌آلود در رسانه‌های داخلی برای نقدهای مستدل و بدون جهت‌گیری و در نهایت، بر آموزش سواد رسانه‌ای برای مخاطبان تأکید کنیم تا از تأثیر تبلیغات دروغین جلوگیری شود.

 جباری در پایان مطلب خاطرنشان کرد: امنیت ملی بدون اتحاد و اعتماد متقابل میان اقوام قابل‌دستیابی نیست، جوانان ما آینده‌ساز هستند، فرصت دهی به آنها، ارائه مسیرهای مثبت و پرهیز از تبلیغات مخرب، مهم‌ترین سرمایه‌گذاری است، اگر خانواده‌ها، مدارس و نهادهای مدنی با هم همکاری کنند، بدون شک جامعه‌ای امن‌تر، منسجم‌تر و با احترام به تفاوت‌ها خواهیم ساخت.

انتهای خبر/