به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»در گذر تاریخ، نام‌هایی به چشم می‌خورند که اگرچه عمرشان کوتاه بود، اما با درخشش بی‌بدیل خود مسیر انسانیت را روشن ساختند. یکی از این نام‌های بزرگ، امام حسن عسکری (ع) است؛ امامی که در غربت و محدودیت زیست اما با بصیرت و تدبیر، شالوده‌ای مستحکم برای تداوم راه هدایت و آمادگی شیعیان در عصر غیبت بنیان نهاد. شهادت این امام همام، صفحه‌ای اندوهبار و در عین حال آموزنده در تاریخ تشیع است.

امام عسکری (ع) در روزگاری می‌زیستند که خلافت عباسی در بحران مشروعیت و هراس از فروپاشی به سر می‌برد. حاکمان عباسی برای مهار نفوذ اهل‌بیت (ع)، امام را در پایتخت خود، سامرا، تحت مراقبتی سخت قرار دادند؛ شهری که برای ایشان به زندانی بزرگ تبدیل شده بود. هر حرکت، دیدار و سخن امام زیر نظر جاسوسان قرار داشت. اما این محدودیت‌ها نتوانست مانعی در مسیر رسالت ایشان شود. امام با تدبیر کم‌نظیر، شبکه‌ای منسجم از نمایندگان و وکلای امین ایجاد کردند تا پیام‌ها و رهنمودهای ایشان را به شیعیان برسانند و ارتباط جامعه با رهبری الهی حفظ شود.

این سازمان پنهانی، شیعیان را نه تنها از انحراف مصون می‌داشت، بلکه به آنان می‌آموخت که در شرایط دشوار نیز پیوند فکری و اعتقادی خود را حفظ کنند. از همین رهگذر، امام عسکری (ع) شیعیان را به‌تدریج برای پذیرش دوره‌ای حساس آماده می‌کردند؛ دوره غیبت حضرت ولی‌عصر (عج). محدود شدن ارتباط مستقیم با امام و پاسخ‌گویی به پرسش‌ها از طریق وکلا، تمرینی بود برای مواجهه با عصر غیبت کبری.

امام عسکری (ع) با تبیین جایگاه فرزند خویش و تأکید بر ضرورت انتظار، بذر امید را در دل شیعیان نشاندند و آینده‌ای روشن را نوید دادند. این اندیشه، سبب شد که با وجود فشارها و توطئه‌ها، روحیه جامعه شیعه استوار باقی بماند و در مسیر هدایت قدم بردارد.

سرانجام، در هشتم ربیع‌الاول سال ۲۶۰ هجری قمری، عباسیان که تاب تحمل نفوذ معنوی امام را نداشتند، ایشان را به شهادت رساندند. امام در ۲۸ سالگی مظلومانه از دنیا رفتند؛ اما شهادتشان به جای خاموش کردن چراغ محبت اهل‌بیت، آتش عشق و وفاداری را شعله‌ورتر ساخت و نقطه آغازی شد برای دوران تازه‌ای از تاریخ تشیع.

امروز، بازخوانی سیره آن امام مظلوم، بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد. درس صبر در برابر سختی‌ها، مقاومت در برابر ستم، حفظ ارتباط با رهبری الهی در دوران غیبت و امید به آینده، آموزه‌هایی است که می‌تواند جامعه امروز را نیز در برابر بحران‌ها و شبهات یاری کند.

امام حسن عسکری (ع) تنها شخصیتی تاریخی برای یادآوری و سوگواری نیستند؛ بلکه الگویی زنده برای زیست مؤمنانه و هوشمندانه در روزگار ما به شمار می‌آیند. نگاهی به روش ایشان نشان می‌دهد که هر جامعه‌ای برای بقا و پیشرفت نیازمند صبر، انسجام، و اعتماد به رهبری الهی است. اگر پیروان آن امام بزرگوار، آموزه‌های ایشان را در زندگی فردی و اجتماعی به کار بندند، بی‌گمان مسیر تعالی امت اسلامی در دنیای پرچالش امروز نیز هموارتر خواهد شد.

نویسنده: طاهره جلوخانی فعال رسانه‌ای