به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، زمین، مادر زندگی و سرچشمه برکت، هر ساله با دستان پرتوان کشاورزانش قصه‌های هزار رنگ می‌سازد، در دل روستاهای سرسبز کامیاران، کشاورزانی سخت‌کوش و امیدوار زندگی می‌کنند که هر قطره عرق‌شان، دانه‌ای برای آینده‌ای بهتر می‌کارد.

شاید امروز روزهای سختی باشد؛ روزهایی که گرانی نهاده‌ها و تأخیر در پرداخت‌ها، سایه‌ای سنگین بر امیدهای این دستان کشیده است، اما در پس این ابرها، هنوز خورشید امید می‌درخشد.

کشاورزان کامیاران، با همان دلی که زمین را می‌پروراندند، چشم به فردایی روشن دوخته‌اند؛ فردایی که در آن زحمتشان قدر دیده شود و ثمره دسترنجشان به موقع به آنان برسد. این امید، همان دانه‌ای است که در دل خاک سخت و ناهموار امروز، فردایی سبز و پرثمر خواهد کاشت.

بی‌ثباتی قیمت نهاده‌ها، انگیزه تولید را از بین برده است

 حسن پرویزی کشاورز اهل روستای الک از بخش مرکزی شهرستان کامیاران، در گفتگو با خبرنگار کردتودی از مشکلات جدی کشاورزان در زمینه تأمین نهاده‌های کشاورزی و اجرای سیاست‌های خرید تضمینی انتقاد کرد و گفت: بی‌ثباتی قیمت‌ها و نبود نظارت مؤثر، موجب دلسردی کشاورزان و کاهش انگیزه برای ادامه فعالیت‌های کشاورزی شده است.

وی با اشاره به افزایش شدید قیمت نهاده‌ها اظهار داشت: قیمت برخی اقلام کشاورزی بدون هیچ‌گونه نظارت افزایش یافته است، برای مثال، قیمت سموم کشاورزی بیش از ۱۰۰ درصد و سایر وسایل تا ۵۰ درصد گران‌تر شده‌اند.

پرویزی به نمونه‌ای از این افزایش قیمت‌ها اشاره کرد و گفت: سال گذشته، کود آمونیوم فسفات تا روز توزیع با قیمت ۸۶۰ هزار تومان عرضه می‌شد، اما در زمان تحویل، همین کود با نرخ یک میلیون و ۴۹۰ هزار تومان در اختیار کشاورزان قرار گرفت؛ یعنی نزدیک به دو برابر.

وی همچنین با اشاره به افزایش قیمت بذر کلزا بیان داشت: در سال ۱۴۰۲، بذر کلزا را کیلویی ۷۱۰ هزار تومان خریداری کردیم، اما در سال ۱۴۰۳، همان بذر با وجود واردات در سال گذشته و با نرخ ارز قبلی، با قیمت کیلویی یک میلیون و ۳۳۰ هزار تومان به ما فروخته شد.

این کشاورز کامیارانی با انتقاد از سیاست‌های نظارتی دولت تصریح کرد: بیشترین فشار نظارتی صرفاً بر روی محصولات کشاورزی و حقوق کارمندان اعمال می‌شود، در حالی که بازار نهاده‌ها کاملاً رها شده است.

پرویزی در ادامه، وضعیت خرید تضمینی گندم را نیز نگران‌کننده توصیف کرد و گفت: سیاست‌های فعلی خرید تضمینی نه تنها کمکی به کشاورزان نکرده، بلکه آنها را به سوی ترک این حرفه سوق داده است. تولید گندم امسال نسبت به سال گذشته کاهش چشم‌گیری داشته، چون کشاورزان انگیزه‌ای برای کشت این محصول استراتژیک ندارند.

وی دلیل اصلی این بی‌انگیزگی را تأخیر و شیوه پرداخت وجه خرید تضمینی عنوان کرد و افزود: «پرداخت‌ها به صورت قطره‌چکانی و با تأخیر انجام می‌شود. به عنوان نمونه، کشاورزان مناطق جنوبی کشور که در فروردین‌ماه گندم تحویل داده‌اند، تاکنون فقط ۲۵ درصد وجه خود را دریافت کرده‌اند. در استان‌های کردستان و کرمانشاه نیز کشاورزان همچنان در انتظار دریافت اولین مرحله پرداخت هستند.

پرویزی ادامه داد: پرداخت ناقص و دیرهنگام، کشاورزان را در بازپرداخت وام‌های بانکی دچار مشکل کرده و همین امر موجب سوءاستفاده دلالان شده است. آنان با ارائه وجه نقد فوری، گندم را با قیمتی پایین‌تر از نرخ تضمینی خریداری می‌کنند.

وی در پایان با گلایه از پاسخ‌گویی مسئولان خاطرنشان کرد: هر بار که پیگیری می‌کنیم، مسئولان اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند و این در حالی است که مسئولان وزارت جهاد کشاورزی سال گذشته قول داده بودند که در سال ۱۴۰۴ مشکلی در پرداخت وجه گندم نخواهیم داشت و با وجود کاهش حدود ۳۰ درصدی تولید گندم امسال، وضعیت پرداخت‌ها نه تنها بهبود نیافته بلکه نسبت به سال گذشته نیز بدتر شده است.

 سخن آخر...

کشاورزی نه تنها حرفه‌ای است، بلکه میراثی است که نسل‌ها به نسل‌ها منتقل شده و نیازمند توجه و حمایت همه‌جانبه است و وقتی دست کشاورز را بگیریم، نه تنها زمین جان می‌گیرد، که جامعه‌ای آباد و قوی‌تر نیز خواهد ساخت.

امید است مسئولان با تدبیر و عمل، این صداهای امیدبخش را بشنوند و زمزمه زندگی دوباره را به گوش همه برسانند.

انتهای خبر/