سهم بیجار از آب سد افزایش یابد

 علیرضا زندیان نماینده مردم شهرستان بیجار در مجلس شورای اسلامی از وضعیت تخصیص آب سد تالوار انتقاد کرد و گفت: استان‌های هم‌جوار سهم بیشتری از بیجار دارند و این عادلانه نیست.

  وی افزود: تخصیص آب سد تالوار در شهرستان بیجار به‌صورت عادلانه صورت نگرفته است و باید در اولین فرصت تجدیدنظر جدی دراین‌خصوص صورت گیرد، درحالی‌که ۱۵ میلیون مترمکعب آب برای همدان تخصیص‌یافته، بیجار از حق‌آبه شرب و کشاورزی خود محروم مانده است.

  نماینده مردم شهرستان بیجار با بیان اینکه مسئله تأمین آب شرب یک فرایند ملّی است، عنوان کرد: درحالی‌که شهرستان بیجار خود نیازمند منابع آبی است؛ ولی سهم آن از استان‌های هم‌جوار در تخصیص آب سد تالوار کمتر است، طبق صورت‌جلسه‌ای که قبلاً برای وزیر نیروی سابق تهیه شده بود، باید مشخص شود چرا ۱۵ میلیون مترمکعب آب به همدان داده شده و تنها دو میلیون مترمکعب برای شرب بیجار اختصاص‌یافته است.

  زندیان با تأکید بر اینکه انتقال آب شرب برای همدان مانعی ندارد؛ اما درصورتی‌که برای بیجار نیز تخصیص داده شود، گفت: چرا از دو میلیون مترمکعبی که برای شرب بیجار تعیین شده هنوز تخصیص صورت نگرفته است و باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن این روند مورد تجدیدنظر قرار گیرد.

  وی با بیان اینکه خط اصلی دشت خور خوره باید بااعتبار ۶۰۰ میلیارد تومان احداث شود که این وعده وزیر سابق بود، گفت: تاکنون از ۲۰۰ هکتار حتی یک هکتار نیز به ما تخصیص نیافته و به همین دلیل ما نتوانسته‌ایم یک گلخانه را مصوب، تأسیس و راه‌اندازی کنیم.

  نماینده مردم شهرستان بیجار عنوان کرد: خط انتقال از مجتمع تا تصفیه‌خانه وجود ندارد و به‌جای تهیه صورت‌جلسه‌های بی‌ثمر، باید اقدام عملی انجام شود، مردم گروس در واقع تنها نگهبانان سد تالوار برای همدان هستند و هیچ عایدی از این آب دریافت نمی‌دارند.

  وی ادامه داد: تخصیص آب شرب وظیفه‌ای است که باید به آن رسیدگی شود، اما حق‌آبه کشاورزی نیز باید مدنظر قرار گیرد، در جلسه گذشته که با حضور مسئولان ملی و استانی در محل سد تشکیل شد، مقرر گردید که تجدیدنظر جدی دراین‌خصوص صورت گیرد و ما منتظر اجرایی‌کردن وعده‌های داده شده در این نشست و دیگر نشست‌ها در وزارت نیرو هستیم.

سد تالوار روستاهای ما را خالی کرد

  کاظم کاظمی فرماندار شهرستان بیجار گفت: طبق مصوبات، باید ۱۱ میلیون مترمکعب حق آبه زیست‌محیطی به شهرستان بیجار اختصاص یابد، اما تاکنون این حق قانونی پرداخت نشده است.

  وی با اشاره به بازدید از ایستگاه پمپاژ سد افزود: در حال حاضر ۶ پمپ فعال هستند و در تراز ۹۰ میلیون مترمکعبی، حدود ۱۱۰۰ لیتر آب در ثانیه برداشت می‌شود، این در حالی است که اکنون حجم ذخیره آب به ۸۴ میلیون مترمکعب رسیده، اما برداشت با همان دبی ادامه دارد.

  کاظمی گفت: آبی که موجب تخلیه هشت روستای بیجار و مهاجرت ساکنان شد، امروز بدون درنظرگرفتن سهم شهرستان، به استان‌های دیگر منتقل می‌شود، متأسفانه در بحث تقسیم منابع آبی، شهرستان بیجار نادیده گرفته شده است.

  فرماندار بیجار با اشاره به‌کندی اجرای پروژه خط انتقال آب به اراضی کشاورزی نیز تصریح کرد: این پروژه تنها هشت درصد پیشرفت فیزیکی داشته و وزارت نیرو تاکنون هیچ رقمی برای ادامه آن اختصاص نداده است؛ درحالی‌که این خط انتقال می‌تواند هزار هکتار از اراضی کشاورزی منطقه را سیراب کند.

  وی بررسی دبی آب خروجی به سمت همدان و پیگیری جدی سهم بیجار از حق آبه زیست‌محیطی را امری مهم عنوان کرد و گفت: مسئولان استان زنجان نیز برای بررسی موضوع در محل حضور داشتند.

  خسارت‌های جبران‌ناپذیر احداث سد تمامی ندارد

  محمدزاده یکی دیگر از اهالی روستاهای اطراف سد تالوار گفت: از دیگر آثار مخرب سد تالوار، از بین بردن جاده‌های روستایی به دلیل عبور و مرور بیش از حد ماشین‏های سنگین برای احداث سد، زیر آب رفتن ده‌ها کیلومتر از این جاده‌ها، عدم بازسازی راه‌های ارتباطی روستا پس از خرابی و به‌هم‌خوردن راه‌های ارتباطی مابین مزارع و روستاهای دیگر است تا جایی که امکان آبیاری مزارع و باغات باقی‌مانده با آب سد وجود ندارد.

  وی ادامه داد: با احداث این سد چندین هکتار از زمین‌های کشاورزی این منطقه زیر آب‌رفت اما بعد از گذشت هفت سال تا کنون پول زمین‌های زیر آب‌رفته پرداخت نشده و مردم آواره و سرگردان هستند.

  محمدزاده با تأکید بر اینکه این سد به غیر از مشکلاتش هیچ عایداتی برای این منطقه نداشت، بیان داشت: در این منطقه روستاهای وجود دارد که ۱۰ سال قبل برای احداث سد به آنها گفته‌اند باید محل سکونت خود را ترک کنید و روستای خالی شود، ناگهان یک سال پیش گفتند که نمی‌خواهد و بروید همین‌جا سکونت کنید.

  وی گفت در حال حاضر اهالی روستای کنامار بلاتکلیف هستند و از ابتدا به این روستاییان مجوز ساخت نمی‌دادند و همین امر موجب مهاجرت تعداد زیادی از جوانان این منطقه شد، اما در حال حاضر به مردم می‌گویند لازم به مهاجرت نیست زیرا این روستا زیر آب نمی‌رود!

  انتهای خبر/