به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، شهید حسین امجدی فرزند حسن، روز سوم آبان ماه سال ۱۳۱۶ میان خانواده‌ای مومن و زحمت کش در روستای «برودر» بخش کلاترزان از توابع شهرستان سنندج به دنیا آمد.

حسین دوران کودکی را زیر سایه پدر و مادری مومن و دلسوز در روستا سپری کرد و با رسیدن به سن ۶ سالگی برای کسب علم و دانش راهی مدرسه شد.

وی تحصیلاتش را تا پایان دوره ابتدای در روستا به پایان رساند و به دلیل نبود امکانات آموزشی و تحصیلی از ادامه تحصیل باز ماند و در کنار پدر و دیگر اعضای خانواده به امورات کشاورزی و دامداری پرداخت.

حسین در سن جوانی به تصمیم بزرگان خانواده سنت حسنه رسول الله (ص) را به جا آورده و با دختری نجیب به نام «آمنه» زندگی مشترکش را آغاز نمود و ثمره پیوند وی با همسرش چهار فرزند (سه دختر و یک پسر) است.

با شروع تظاهرات و راهپیمایی‌ها بر علیه رژیم طاغوت، او نیز با مردم مسلمان و انقلابی منطقه همگام شد و پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) به صف هواداران و عاشقان آن حضرت پیوست.

گروهک‌های ضد انقلاب در روز بیستم تیر ماه سال ۱۳۵۸ حسین را به جرم هواداری از اسلام و نظام نوپای انقلاب اسلامی، از ناحیه پا مجروح کرد و وی را مجبور کردند تا به همراه خانواده به شهر سنندج نقل مکان کند.

حسین در سال ۱۳۵۹ برای مقابله با گروهک‌های ضد انقلاب که بی هیچ بهانه‌ای مردم بی گناه را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند و در صدد بر اندازی نظام جمهوری اسلامی ایران بودند، به صف دلاوران پیشمرگ مسلمان کرد پیوست و تا پای جان برای اعتلای این انقلاب و دفاع از میهن اسلامی مان به مبارزه پرداخت.

تهدید، آزار و اذیت و شکنجه‌های وحشیانه گروهک‌های ضد انقلاب نتوانست حسین را وادار به تسلیم شدن کند، بلکه او را در راهی که انتخاب کرده بود استوار‌تر و ثابت قدم‌تر می‌کرد و هرچه بیشتر شکنجه می‌شد بر ایمان و باورش افزونتر می‌گشت.

وی پس از سال‌ها مجاهدت و فداکاری سر انجام در مهر ماه سال ۱۳۶۰ به اسارت گروهک ضد انقلاب در آمد و پس از تحمل سه ماه شکنجه با این که گوش‌هایش را به طور وحشیانه و ناجوانمردانه بریده بودند، در روز یکم دی ماه سال ۱۳۶۰ در روستای «توریور» تیر باران و به شهادت رساندند و پیکر مطهرش پس از تشییع در گلزار شهدای سنندج به خاک سپرده شد.