به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، محمد‌رسول شیخی‌زاده در نشست فعالان اقتصادی استان کردستان با وزیر صنعت، معدن و تجارت که شامگاه چهارشنبه (۱۴ خرداد ماه) در استانداری کردستان برگزار شد با لحنی انتقادی به بیان وضعیت معادن و اقتصاد استان پرداخت و با اشاره به اینکه کردستان تاکنون از توسعه صنعتی بی‌بهره مانده، افزود: کردستان سرزمینی‌ است سرشار از منابع معدنی ارزشمند؛ از طلا و مس تا روی، اما این گنجینه‌ها به‌جای تبدیل شدن به مزیت اقتصادی، عمدتاً در مسیر خام‌فروشی قرار گرفته‌اند.

نماینده مردم قروه و دهگلان در مجلس شورای اسلامی با اشاره به فعالیت ۲۱۱ واحد معدنی در استان، بیان داشت: سال گذشته بیش از ۲۲ میلیون تن مواد معدنی از معادن استان استخراج شد، اما نزدیک به ۹۰ درصد آن بدون فرآوری از استان خارج شده است و این یعنی منابع از دل کوه‌ها بیرون می‌آید، اما بدون هیچ ارزش‌افزوده‌ای به فروش می‌رسد.

وی روند فعلی را موجب نارضایتی شدید مردم دانست و گفت: در هیچ یک از این معادن صنایع تبدیلی شکل نگرفته و مردم شاهد تخریب منابع طبیعی و انتقال خام سرمایه‌هایشان به خارج از استان هستند؛ درآمد و اشتغال ناشی از این ظرفیت‌ها باید در کردستان بماند، نه اینکه در بانک‌های خارج از استان یا حتی خارج از کشور گردش مالی پیدا کند.

شیخی‌زاده با انتقاد از طولانی بودن فرآیند بازگشت حقوق دولتی معادن، اعلام کرد: در حالی‌که این درآمدها باید صرف توسعه استان شود، مستقیماً به خزانه واریز شده و مسیر بازگشت آن مبهم و کند است.

وی همچنین از سهم اندک نیروهای بومی در بهره‌برداری از معادن گلایه کرد و اظهار داشت: ۱۰۹ نقطه معدنی در استان شناسایی شده اما تعداد بهره‌برداران بومی بسیار ناچیز است، حتی در پروژه‌های خارجی مانند سرمایه‌گذاری قزاق‌ها در معدن قروه، به نیروهای بومی حتی برای کارهای ساده‌ای مثل نگهبانی هم اعتماد نمی‌شود.

وی با اشاره به پروژه‌ای که قرار بود در مهرماه سال گذشته به بهره‌برداری برسد اما تنها سه درصد پیشرفت داشته، افزود: عدم تحقق وعده‌ها موجب افزایش بی‌اعتمادی عمومی شده است. ما از وزارت صمت انتظار داریم که برای تغییر واقعی شرایط کردستان برنامه عملیاتی ارائه دهد.

رئیس مجمع نمایندگان کردستان در پایان خاطرنشان کرد: مردم انتظار دارند گردش مالی واحدهای معدنی به استان بازگردد، صنایع پایین‌دستی شکل گیرد و اولویت اشتغال با نیروهای بومی باشد و این‌ها نه خواسته‌های لوکس بلکه حداقل حقوق طبیعی مردمی‌ است که بر گنجی نشسته‌اند اما از ثروتش محروم مانده‌اند.

انتهای خبر/