- گروه : سیاسی
- شماره : 4445
میله‌هایی از جنس زن، زندگی و آزادی؛
وقتی غرب زیر نقاب تناقض ایستاده است
درحالی‌که غرب، خود را پرچم‌دار دفاع از حقوق زنان معرفی می‌کند و شعار «زن، زندگی، آزادی» را با صدایی بلند در جهان تبلیغ می‌کند، واقعیت‌های میدانی و تاریخی خلاف این تصویر را نشان می‌دهد.
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، گسترش شعار «زن، زندگی، آزادی» در سطح رسانه‌های غربی طی سال‌های اخیر، این تصور را برای خودشان ایجاد کرده که غرب پیش‌قراول تحقق حقوق زنان در جهان است؛ اما بررسی دقیق‌تر سیاست‌ها، عملکردها و سوابق تاریخی کشورهای غربی، نشان می‌دهد که این شعار در بسیاری از موارد صرفاً پوششی برای روایت‌سازی سیاسی و بهره‌برداری رسانه‌ای است نه واقعیتی جاری در متن جامعه.
کارشناسان حقوق بشر معتقدند شعارهایی مانند «زن، زندگی، آزادی» زمانی معتبرند که پشتوانه عملی، حقوقی و فرهنگی داشته باشند اما آنچه امروز در برخی کشورهای مدعی دموکراسی و آزادی دیده می‌شود، دقیقاً خلاف این مسیر است؛ زنانی که به ساختار قدرت انتقاد دارند، نه‌تنها حمایت نمی‌شوند، بلکه با فشارهای امنیتی، تهدیدات حقوقی، محدودیت‌های رسانه‌ای و در برخی موارد، بازداشت‌های پنهانی روبرو می‌گردند.
در یکی از تازه‌ترین موارد، یک زن فعال فرهنگی و اجتماعی که در یکی از کشورهای اروپایی اقامت دارد، صرفاً به دلیل ابراز مخالفت با ظلم به مردم فلسطین و نقد رفتارهای دوگانه دولت محل اقامتش، با برخورد امنیتی و بازداشت غیررسمی مواجه شده است.
او بدون تفهیم اتهام مشخص، در شرایطی نگهداری می‌شود که امکان ارتباط آزاد با وکیل یا خانواده‌اش را ندارد و منابع نزدیک به این فعال هشدار داده‌اند که جان وی در معرض خطر قرار دارد؛ چرا که سابقه برخوردهای خشونت‌آمیز و تحقیرآمیز با زنان منتقد، پیش‌تر نیز در آن کشور وجود داشته است.
مروری بر سوابق کشورهای غربی دررابطه‌با حقوق زنان، تصویر متفاوتی از آنچه رسانه‌ها القا می‌کنند ارائه می‌دهد، از تبعیض‌های ساختاری در بازار کار و نظام قضایی گرفته تا پرونده‌های متعدد آزار جنسی در نهادهای رسمی و نظامی، همگی نشان می‌دهند که زنان در این جوامع همچنان با خشونت‌های گسترده، سازمان‌یافته و بعضاً پنهان روبرو هستند.
بر اساس گزارش سالانه سازمان ملل، در بسیاری از کشورهای غربی، میزان خشونت خانگی علیه زنان نه‌تنها کاهش نیافته، بلکه در سال‌های اخیر افزایش داشته است و در برخی موارد، پلیس و سیستم قضایی این کشورها در قبال شکایات زنان از خشونت‌های خانگی، رفتار منفعلانه یا تبعیض‌آمیز از خود نشان داده‌اند.
همچنین افشاگری‌های متعدد در مورد تعرض جنسی در ارتش آمریکا، پارلمان‌های اروپایی و حتی نهادهای حقوق بشری، نشان می‌دهد که فضای امن برای زنان در این جوامع، هنوز به یک واقعیت تبدیل نشده است.
این سوابق نگران‌کننده، وقتی با سکوت و سانسور رسانه‌ای نسبت به بازداشت زنان منتقد ترکیب می‌شود، خطر را دوچندان می‌کند چون فعالان اجتماعی هشدار می‌دهند که در غیاب نظارت نهادهای مستقل و در سایه ادعای ظاهری آزادی، زنان مخالف یا منتقد به‌راحتی حذف می‌شوند؛ چه با فشار روانی، چه با حذف اجتماعی، و چه حتی با تهدیدهای فیزیکی.
به گفته کارشناسان، شعار «زن، زندگی، آزادی» اگر قرار باشد معنا داشته باشد، باید از حالت رسانه‌ای و نمادین خارج شده و به سیاست‌های واقعی در حمایت از زنان در عمل تبدیل شود اما واقعیت آن است که بسیاری از دولت‌های غربی، این شعار را صرفاً در شرایطی به کار می‌برند که با منافع سیاسی آن‌ها همسو باشد و زمانی که همین شعار از سوی منتقدان ساختارهای ناعادلانه در غرب مطرح شود، با سانسور، فشار و در مواردی بازداشت پاسخ داده می‌شود.
در چنین شرایطی، حمایت از زنان منتقد در کشورهای غربی نه فقط یک ضرورت حقوقی، بلکه یک مطالبه انسانی و جهانی است و سکوت در برابر سرنوشت زنانی که تنها جرمشان طرح یک نقد انسانی است، به معنای تأیید تناقضی است که هر روز عمیق‌تر می‌شود.
رفتاری که صراحتاً با اصول حقوق بین‌الملل مغایرت دارد
حامد قادرزاده در گفتگو با خبرنگار کردتودی با انتقاد از استانداردهای دوگانه کشورهای غربی در حوزه حقوق بشر گفت: چطور ممکن است کشوری ادعای آزادی بیان داشته باشد، بگوید هیچ کشوری نباید زندانی سیاسی داشته باشد اما خودش طاقت شنیدن نقد را ندارد و منتقدانش را بدون هیچ‌گونه شفاف‌سازی بازداشت می‌کند؟
استاد دانشگاه فعال فرهنگی و اجتماعی با اشاره به پرونده‌های متعددی از برخورد با فعالان اجتماعی در کشورهای اروپایی، از جمله بازداشت یک زن فعال فرهنگی که به‌صورت محرمانه به دلیل حمایت از مردم مظلوم مورد تعقیب قرار گرفته اظهار داشت: فردی سال‌هاست در آن کشور زندگی می‌کند، صرفاً به‌خاطر دفاع از مردم مظلوم و بیان یک نقد اجتماعی، بازداشت می‌شود بدون هیچ‌گونه تفهیم اتهام، بدون محاکمه، بدون دسترسی به خانواده یا وکیل. این نه‌تنها غیرقانونی، بلکه غیرانسانی است.
وی با تأکید بر اینکه این نوع رفتارها صراحتاً با اصول حقوق بین‌الملل مغایرت دارد افزود: طبق معاهدات بین‌المللی، آزادی بیان و برخورداری از محاکمه عادلانه، جزو حقوق بنیادین انسان‌هاست وقتی همین حقوق در کشورهای غربی نقض می‌شود، دیگر چه اعتباری برای ادعاهای حقوق بشری آن‌ها باقی می‌ماند؟
قادرزاده همچنین به تعارض عمیق میان ادعاهای رسانه‌ای و واقعیت‌های اجتماعی در غرب اشاره کرد و گفت: درحالی‌که مدام شعارهای پرزرق‌وبرقی مثل "زن، زندگی، آزادی" از سوی رسانه‌های غربی تکرار می‌شود، واقعیت این است که زنان فعال و معترض در این کشورها همواره با محدودیت، سانسور، فشار روانی و حتی تهدیدهای حقوقی مواجه هستند.
وی در ادامه افزود: شعار زن، زندگی، آزادی اگر واقعی بود، نباید در کشورهایی که آن را تکرار می‌کنند، شاهد زندانی‌کردن زنان منتقد، یا سانسور رسانه‌ای صدای آنان باشیم چرا که این شعار در بسیاری از موارد در غرب، فقط کاربرد تبلیغاتی دارد.
وی گفت: امروز خودِ مردم در برخی از کشورهای اروپایی نیز نسبت به این تناقضات آگاه شده‌اند مثلا در فرانسه و دیگر کشورها، مردم، به‌ویژه دانشجویان و روشنفکران، امروز در خیابان‌ها شعار آزادی فلسطین سر می‌دهند و از مسئولان خود درباره این استانداردهای دوگانه می‌پرسن. این یعنی بیداری عمومی در حال شکل‌گیری است.
وی با استناد به آیه‌ای از قرآن نیز تأکید کرد: همان‌طور که خداوند متعال در قرآن می‌فرماید: لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ - چرا چیزی را می‌گویید که به آن عمل نمی‌کنید؟ این دقیقاً مصداق وضعیت امروز کشورهای مدعی حقوق بشر است.
قادرزاده در بخش دیگر از سخنان خود گفت:خواستار آگاه‌سازی و روشنگری از سوی نسل جوان شد و تأکید کرد که روشنگران، نویسندگان و فعالان اجتماعی باید این تعارضات را نه فقط در داخل کشور، بلکه در سطح بین‌الملل به چالش بکشند.
وی خاطر نشان کرد: نسل جوان ما باید بداند که در پسِ شعارهای پر زرق‌وبرق غرب، واقعیت‌های تلخ و متناقضی نهفته است این نسل باید مطالبه‌گر باشد، آگاه باشد و حقیقت را فریاد بزند.
ادعاهای غرب صرفاً شعاری توخالی است
در ادامه علی محمدپناه، فعال فرهنگی، با اشاره به بازداشت یک زن مسلمان توسط پلیس فرانسه، اظهار داشت: بر اساس ماده ۵۶ کنوانسیون ژنو، هر اقدامی که یک دولت علیه اتباع کشوری دیگر انجام می‌دهد، در گام نخست باید بااطلاع رسمی به آن کشور و سفارتخانه‌اش همراه باشد؛ اما در این مورد نه‌تنها چنین اطلاعی داده نشده، بلکه شیوه برخورد نیز کاملاً غیرقانونی و خلاف اصول انسانی بوده است.
وی افزود: پلیس فرانسه شبانه وارد منزل این خانم شده، او را بدون اطلاع خانواده یا اجازه تماس تلفنی بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل کرده‌اند، بدون اینکه حتی حق داشتن وکیل به او داده شود و این اقدام بیشتر به گروگان‌گیری شباهت دارد تا بازداشت قانونی.
محمدپناه درباره علت این بازداشت نیز گفت: دلیل این رفتار صرفاً عضویت این فرد در یک کانال تلگرامی است که در آن، نسبت به جنایات رژیم صهیونیستی در غزه موضع‌گیری شده و از مردم مظلوم فلسطین حمایت شده است حتی تاکنون سندی نیز که این خانم شخصاً چنین اقدامی انجام داده باشد، ارائه نشده است.
این فعال فرهنگی با انتقاد از رفتار دوگانه دولت فرانسه اظهار کرد: فرانسه که خود را مدعی حقوق بشر و آزادی بیان می‌داند، در عمل نشان می‌دهد که این ادعاها صرفاً شعاری توخالی است فراموش نکرده‌ایم که چند سال پیش، در پی توهین نشریه فرانسوی به پیامبر اسلام (ص)، اعتراضات گسترده‌ای در جهان اسلام شکل گرفت، اما رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل مکرون، از آن نشریه دفاع کرد و گفت آزادی بیان خط‌قرمز ماست.
وی افزود: حال اگر این خانم صرفاً نظر خود را نسبت به جنایات علیه مردم غزه بیان کرده باشد، آن هم در قالب همان تعریفی که فرانسه از آزادی بیان ارائه می‌دهد، بازداشت او نشان‌دهنده استانداردهای دوگانه و سیاست متناقض فرانسه در مواجهه با آزادی بیان است.
محمدپناه در پایان تأکید کرد: رفتار اخیر دولت فرانسه نه‌تنها مغایر با حقوق بشر و اصول حقوقی بین‌المللی است، بلکه چهره واقعی آن‌ها را برای افکار عمومی جهان بیش‌ازپیش آشکار می‌سازد.
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
برچسب‌ها
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر می‌گذارید!
