به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، در سرزمین کردستان، جایی که کوه‌ها ایستادگی را به فرزندانش می‌آموزند و خاک، عطر غیرت و پهلوانی می‌دهد، کشتی نه‌فقط یک ورزش، که آیینی مقدس است، آغازی برای تربیت مردانی که هم در میدان رقابت می‌جنگند و هم در زندگی، سربلند می‌مانند.

در دل همین خاک، در دهگلان همیشه‌سرافراز، مردی زیسته که واژه «پهلوان» را با کردار معنا کرده است؛ کاوه علی‌بیگی، فرزند لیلاخ، که نه‌تنها بر تشک کشتی حریفان را به احترام واداشته، بلکه در میدان مسئولیت نیز با صبر، تعهد و عشق به ورزش، آینده‌ای روشن برای جوانان این دیار ساخته است.

وی از آن دسته انسان‌هایی‌ست که زندگی‌اش را به عشق کشتی دوخته و می‌گوید: «انتخاب اول و آخر من، کشتی است.» در گفتگویی تفصیلی، از مسیر پرفرازونشیب زندگی ورزشی او خواهیم خواند؛ از قهرمانی تا دغدغه‌های مدیریتی، از خاطرات تلخ و شیرین، تا امیدی که همچنان در نگاهش موج می‌زند.

کردتودی: لطفاً خودتان را برای مخاطبان ما معرفی کنید.
با سلام و احترام، بنده کاوه علی‌بیگی هستم، متولد ۱ مهر ۱۳۶۶ و ساکن شهرستان دهگلان. حدود ۲۸ سال است که در رشته کشتی فعالیت دارم و می‌توانم بگویم با این ورزش زندگی کرده‌ام. کشتی برای من صرفاً یک ورزش نیست، بلکه بخشی از هویت و سبک زندگی من است.

 کردتودی: جایگاه رشته کشتی در دهگلان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
رشته کشتی در دهگلان و به‌ویژه منطقه لیلاخ، سابقه‌ای بیش از ۳۵ سال دارد. دوران طلایی آن را می‌توان بین سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۴ دانست؛ زمانی که قهرمانانی چون پیمان محمدی، احد علی‌بیگی، آرمین علی‌بیگی، پیمان رستمی، طالب امیری و خالد زرینی درخشیدند و افتخارات زیادی کسب کردند.

 کردتودی: در چه بازه‌هایی ریاست هیئت کشتی شهرستان را برعهده داشته‌اید؟
بنده تاکنون چهار دوره مسئولیت ریاست هیئت کشتی دهگلان را عهده‌دار بوده‌ام که دوره اول: ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۰و دوره دوم: ۱۳۹۵ تا ۱۳۹، دوره سوم و چهارم: از سال ۱۴۰۰ تاکنون
همچنین سه سال نیز بازرس هیئت کشتی شهرستان بوده‌ام واکنون نیز سرمربی تیم کشتی جوانان استان کردستان و عضو شورای ورزشی شهرستان هستم.

 کردتودی: در این سال‌ها چه موفقیت‌های ورزشی کسب کرده‌اید؟
علاقه من به کشتی از کودکی شکل گرفت. در رده‌های نونهالان، نوجوانان و امیدها، نماینده شهرستان و استان بودم. در مسابقات ملی، انتخابی تیم ملی و مسابقات بین‌المللی روز جهانی کودک نیز شرکت کرده‌ام و برای شهرستانم افتخارآفرینی داشته‌ام.

 کردتودی: موفقیت‌های هیئت کشتی دهگلان را حاصل چه عواملی می‌دانید؟
مهم‌ترین عامل، وجود مربیان آگاه، باتجربه و علمی است که تمرینات را به‌روز و جدی دنبال می‌کنند. همچنین حضور پیشکسوتان در میان کشتی‌گیران، انگیزه مضاعفی ایجاد کرده است.

موفقیت‌ها نتیجه پشتکار ورزشکاران، حمایت اداره ورزش و جوانان و فراهم‌سازی امکانات با کیفیت، نسبت به منابع محدود موجود است. تجلیل و تشویق قهرمانان نیز نقشی حیاتی در حفظ انگیزه‌ها داشته است.

 کردتودی: کشتی دهگلان با چه چالش‌ها و مشکلاتی روبه‌روست؟
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ما، نبود خوابگاه مناسب است؛ مسئله‌ای که در زمان میزبانی مسابقات کشوری، چالش بزرگی برای ما ایجاد کرد.

از دیگر مشکلات، کمبود فضای ورزشی، سالن استاندارد و تجهیزات کافی در خانه کشتی است. نبود امکانات کافی باعث شده بسیاری از استعدادها به مرکز استان یا سایر استان‌ها مهاجرت کنند. سرانه ورزشی در دهگلان بسیار پایین است و این، آسیب جدی به آینده ورزش وارد می‌کند.

 کردتودی: در دوران مسئولیت شما چه دستاوردهایی رقم خورد؟
فعال‌سازی کشتی در شهر بلبان‌آباد و بخش قروچای، برگزاری اولین مسابقات کشتی جوانان در دهگلان، برگزاری اردوی مشترک با استان‌های مطرح، میزبانی از اردوی نوجوانان استان به مدت چهار روز که با قهرمانی تیم دهگلان همراه شد، کسب دو مدال در مسابقات کشوری توسط کشتی‌گیران دهگلانی و میزبانی مسابقات استانی در سال‌های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ که با قهرمانی تیم شهرستان همراه بود.
 
کردتودی: مسابقات کشوری چگونه در دهگلان برگزار شد، با وجود محدودیت‌ها؟
با اینکه سالن مناسب و خوابگاه نداشتیم و امیدی به برگزاری این مسابقات نبود، اما با اصرار هیئت کشتی و همراهی اداره ورزش و جوانان شهرستان و استان، موفق به برگزاری آن شدیم.

در این مسیر، رئیس هیئت وقت کشتی استان، مدیرکل ورزش و جوانان و مسئول حراست استان کمک زیادی کردند. این مسابقات حتی سه ساعت پخش زنده تلویزیونی از شبکه سراسری داشت. حدود ۲۰ روز به‌صورت شبانه‌روزی برای اجرای موفق آن تلاش کردیم.

 کردتودی: اگر بخواهید در رشته دیگری فعالیت کنید، انتخاب‌تان چیست؟
هیچ رشته‌ای جز کشتی را انتخاب نمی‌کنم. اگر هزار بار به عقب بازگردم، باز هم کشتی، انتخاب اول و آخر من است. کشتی با وجودم عجین شده است و برای آن تلاش بسیاری کرده‌ام. نمی‌توانم آن را رها کنم؛ مثل نوزادی است که از شیر مادر محروم شود.

 در پایان، چه پیامی برای مردم و مسئولان دارید؟
کشتی با مفاهیمی چون مردانگی، اصالت، گذشت و صلابت درآمیخته است. کسانی که این ویژگی‌ها را در خود نمی‌بینند، وارد این رشته نشوند.

از مسئولان می‌خواهم بی‌توجهی به ورزش و کشتی را پایان دهند. کشتی می‌تواند ابزار دیانت و جهاد در راه خدا باشد. اگر از این ورزش حمایت شود، می‌توانیم نام کردستان و دهگلان را در سطح ملی و حتی جهانی مطرح کنیم.

انتهای خبر/