به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، روز دانشجو، یک روز نیست، تمام روزهای سال مرتبط با دانشجویان است، زیرا جایگاه دانشجویان در جامعه، مبتنی بر پرسشگری، جریان‌سازی، گفتمان‌سازی، تحول‌خواهی و تلاش نوآورانه در راستای حل مشکلات کشور است و فردی که برای حل نیاز مردم تلاش می‌کند از جایگاهی والا برخوردار است.

 اما در این برهه از زمان، جوان‌گرایی زیاد به چشم می‌خورد و آن چیزی که در واقع دیده می‌شود محقق‌نشدن کامل بسترهای روی کار آمدن قشر جوان در عرصه‌های دولتی است، نکته‌ای که مقام معظم رهبری بارها در دیدارهای خود با دانشجویان با جدیت بر روی آن تأکید داشته است، یعنی روی کار آمدن یک دولت جوان متعهد و حزب‌اللهی، جوان امروز مطالبه‌گر است، انتظار دارد دیده شده و حرفش شنیده شود، اما همیشه گله‌مند است که جا برای او نیست.

 متن پیش رو گپ و گفتگوی خبرنگار کردتودی با دانشجویی جوان و مستعد است که می‌تواند آینده‌ای روشن را برای شهر و دیارش رقم بزند.

کردتودی: لطفاً خودتان را معرفی نمایید؟

  روناک قاسمی هستم متولد ۱۳۶۳ هجری شمسی در دهگلان و در یک خانواده پرجمعیت به دنیا آمدم که هر کدام در گوشه‌ای از این کرهٔ خاکی سروسامان گرفته و مشغول زندگی هستند، تحصیلات من در مقطع کارشناسی‌ارشد رشتهٔ مدیریت دولتی گرایش بودجه و مالیه از دانشگاه پیام‌نور شهرستان ملایر است.

 دانشجو را چگونه توصیف می‌کنید؟

 دانشجو باید در قبال سرنوشت جامعه با کوله باری از تعهد و دانش، به‌نقد و اصلاح ضعف‌ها بپردازد، از حاشیه‌سازی‌ها پرهیز کرده و در مسیر پیشرفت گام بردارد و در حل مسائل مردم خستگی‌ناپذیر باشد، دانشجویان سرمایه علمی کشور بوده و جامعه و مسئولان به انتقادات این قشر نیازمندند، دانشجو می‌تواند اعتراض خود را با نقد علمی منتهی به ارائه راه‌حل و پیشرفت و ترقی مطرح کنند تا نقدش در مسیر رفع مشکلات و آسایش جامعه به کار برده شود، لذا نگاه انقلابی نیز از یک نگاه انتقادی برخوردار بوده که در حین انتقاد از عملکردها امیدوار به آینده است و از هر نوع تخریب سرمایه ملی پرهیز می‌کند.

 کردتودی: در مورد شغل فعلی‌تان صحبت کنید؟

 من در حال حاضر، کارمند و در جمعیت هلال‌احمر شهرستان دهگلان خدمت می‌کنم، مسئولیت امور جوانان خانه‌های هلال و روابط‌عمومی جمعیت هلال امر شهرستان را عهده‌دار هستم، باتوجه‌به اینکه علاقه فراوانی به کار بشردوستی داشته و دارم، حدود ۱۶ سال به‌صورت داوطلبانه در امور انسان‌دوستی و بشردوستی هلال‌احمر فعالیت بسیاری داشتم و از سال ۱۳۹۹ باتوجه‌به درجه امدادی‌ام که ایثار بوده که به بالاترین درجه امدادی کشور معروف است، توانستم به استخدام جمعیت هلال‌احمر شهرستان دربیایم، البته در کنار شغلی که دارم، به فعالیت داوطلبانه‌ام ادامه می‌دهم، در این فعالیت داوطلبانه من به مربیگری کمک‌های اولیه و کارآفرینی مشغول هستم.

کردتودی: آیا شغل فعلی‌تان تأثیری در ادامه تحصیل شما داشته است؟

 بله صددرصد، در واقع به‌خاطر علاقه فراوانی که به شغلم داشتم و دارم برای پیشرفت بیشترم در حوزه کاری تحصیلاتم را ادامه دادم و خواهم داد، من نیز همچون سایر مردم و افراد جامعه به پیشرفت و رشد معتقد هستم، دوست دارم در همه حال و جایگاهی که قرار دارم، یاد بگیرم و داشته‌هایم را به سایرین منتقل کنم، من به دانسته‌ها و آگاهی خودم باور دارم.

 شما توانستید مقطع کارشناسی‌ارشد را با معدل ۱۸/۷۹ به پایان رسانده و فارغ‌التحصیل شوید، دلیل موفقیت شما در توازن بین کار و کسب علم و یادگیری در چیست؟

یکی از خصوصیاتی که در من نهفته است، برای به‌دست‌آوردن چیزی که می‌خواهم آن را به دست بیاورم تمام تلاش و سعی خودم رو خواهم کرد، از دوران مدرسه و دانشگاه به این باور رسیده‌ام که درس‌خواندن حفظ‌کردن مطالب نیست، بلکه درک مطلب است و همین امر باعث شده که در زندگی روزمره و کارم، مهارت‌های بیشتری کسب کنم.

 خانوادهٔ شما در موفقیتی که کسب کرده‌اید، چه نقشی داشته‌اند؟

 خب نقش خانواده‌ام در تحصیلات و کارم به دو مرحله یا دو بخش تقسیم می‌شود، بخش اول تا زمانی که دیپلمم گرفته و برای ادامه تحصیلم باید به یک شهر دیگری می‌رفتم و خانواده‌ام با این موضوع مخالف بودند و این امر باعث شد من به مدت ۱۰ سال از تحصیلات دور بمانم، زمانی که دانشگاه علمی‌کاربردی در دهگلان فعال شد، من توانستم کاردانی رشتهٔ نرم‌افزار را در دانشگاه به پایان برسانم، خانواده‌ام وقتی جدیت من را در تلاش و تحصیلات و همچنین نمرات بالایی که کسب کرده بودم را دیدند، حامی و پشتیبان من برای ادامه تحصیل شدند و تا به الان، پا به پایم در موفقیت‌هایی که هم در کارم و هم در تحصیلاتم کسب کرده‌ام سهیم بوده‌اند.

 در مدت ۱۰ سالی که از تحصیل محروم بودم، نتوانستم بیکار بنشینم، لذا به یادگیری مهارت‌های دیگری از جمله نازک‌کاری، معرق‌کاری، قالی‌بافی، گلسازی، بافتنی، مجری‌گری، تئاتر و مربی سرود و... پرداختم و حتی در دوره‌های کارآفرینی جمعیت هلال‌احمر شرکت کردم، از این طریق توانستم یک شرکت خدماتی را تأسیس و به مدت یک سال هم فعالیت کنم، تا زمانی که به استخدام جمعیت هلال‌احمر درآمدم و مدیریت شرکت خدماتی را واگذار کردم.

کردتودی: با وجود مشغله کاری و فعالیت مستمر، چگونه توانستید موفق شوید؟ راز موفقیت شما در چیست؟

 خب، در واقع توازن یا موازنه کردن یکی از مهارت‌هایی است که من آن را تجربه کرده‌ام، من فعالیت‌هایی را تجربه کرده‌ام که به کار و شغلم مرتبط است، برای مثال من داوطلبانه برای یادگیری مجری‌گری، تئاتر، مربی سرود و یا دوره‌های کارآفرینی هلال‌احمر اقدام کرده بودم و اکنون در شغلم نیز باوجوداینکه استخدام شده‌ام، باز هم به‌صورت داوطلبانه به جامعه خدمت می‌کنم و به آن نیز افتخار می‌کنم، توازن در کار و کسب علم موجب شد تا من از هر دو مورد پیشرفت کنم، ناگفته نماند که شرکت در کلاس‌های یادگیری زبان خارجه به من کمک بسیاری کرد.

کردتودی: آیا در دوره‌های تخصصی امداد و نجاتی که گذرانده‌اید، پیش‌آمده که جان کسی رو هم نجات دهید؟

 بله، بارها اتفاق افتاده و الحمدلله آن‌قدر توانایی داشته‌ام که به‌موقع فرد را یاری کنم، برای نمونه یکی از کارکنان آموزش‌وپرورش شهرستان در یک از مراسم‌ها از نظر جسمی حالشان بد شد و به‌خاطر این موضوع بیهوش و بی‌حال بر زمین افتادند، بیهوشی و افتادن روی زمین باعث شکسته‌شدن بینی و خونریزی شدید وی شد، اقدام اطرافیان که وی را به حالت پشت خوابانده بودند، موجب شد تا خون در گلو لخته شده و راه هوایی فرد بسته شود، زمانی که ما روی سر بیمار حاضر شدیم در واقع صورتش کبود و سیاه شده بود و این خود نشانه‌ای از کمبود اکسیژن بود و ممکن بود بیمار خفه شود، با یک تکنیک ساده حالت بهبودی یا ریکاوری وی را به پهلو خوابانده و راه هوایی‌اش را باز کردم و باعث شد که فرد از مرگ حتمی نجات یابد، این اقدام به‌موقع من سبب شد تا رئیس وقت آموزش‌وپرورش از این اقدام من با تقدیم یک لوح سپاسی قدردانی کند.

کردتودی: برای آینده چه برنامه‌ریزی دارید؟ آیا می‌خواهید تحصیل رو ادامه بدید؟

 برنامه بعدی من می‌تواند شرکت در انتخابات شورای شهر باشد، عشق به خدمت به مردم تا به الان همراه من بوده و من می‌خواهم با انتخاب به‌عنوان اعضای شورای شهرم جدایی از خدمتی که در لباس هلال‌احمر و بدون هیچ چشم داشتی که به جامعه می‌کنم، در آبادانی شهر و دیارم سهیم باشم و اما در مورد ادامه تحصیل، نیاز به برنامه‌ریزی و وقت بیشتری دارم، اما خودم در نظر دارم که با برنامه‌ای خوب و گام‌به‌گام به تحصیلاتم در مقطع دکتری و بالاتر ادامه دهم.

کردتودی: انتظاراتتان را از مسئولان برای تبیین فضای آموزشی، مدارس و یا دانشگاه‌ها بیان کنید؟

 فضای آموزشی شاید دوکلمه ساده به نظر برسد، اما اهرمی سازنده برای یک جامعه خواهد بود، همین فضای آموزشی است که فرد را برای زندگی آینده آماده می‌سازد، فضای مدرسه کتب درسی را آموزش می‌دهد، اما مهارت‌های زیستی فرد باید در یک فضای بهتر بسترسازی شود، فرد وقتی وارد اجتماع می‌شود هیچ شناختی از مهارت‌های اجتماعی اقتصادی و سیاسی ندارد و باید مهارت‌های کافی را برای پیشبرد اهداف خود و پیشرفت جامعه داشته باشد، اینجاست که اهمیت وجود یک فضای آموزشی خود را نمایان می‌کند که متأسفانه شهرستان دهگلان از وجود آن بی‌بهره است، این کمبود در بسیاری از فضاها احساس می‌شود و این مورد در جمعیت هلال‌احمر دهگلان مشاهده می‌شود، آموزش و مدرس وجود دارد، اما فضای آموزشی قابل مشهود نیست.

 کردتودی: اگر بخواهید از این طریق با مسئولان، دیدگاه، انتقاد همراه با راهکار و یا پیشنهادهای خود را مطرح کنید، چه می‌گوئید؟

 به جوانان برای اثبات توانایی‌های خودشان بیشتر میدان داده شود، مسئولین این را باید به‌خوبی درک کنند که صندلی ریاست و منصب ثابت و پایدار نیست، لذا تا جایی که می‌توانند راه خدمت به مردم را مدنظر قرار داده و از جوانان برای مدیریت به کار ببرند، به زنان نیز توجه ویژه‌ای شود، چرا که زنان در زمینهٔ مدیریت توانسته‌اند بسیار خوب عمل کنند، یک زن وقتی مسئولیت مهمی چون تربیت فرزندان و آینده‌سازان یک کشور را بر عهده می‌گیرد، بدون شک در زمینه مدیریت نیز موفق عمل خواهد نمود، از حضور و توانایی‌های زنان در عرصه‌های مختلف اجتماعی و مدیریتی استقبال شود چرا که آنها ارائه‌دهنده‌های بالقوه‌ای در خصوص برنامه‌ها و همچنین راهکارهای مناسب‌تر برای اجتماع خواهد بود.

 سخن پایانی...

 من یک زنم خودم را باور دارم، توانسته‌ام، می‌توانم و خواهم توانست، تمام موانع را شناسایی و مدیریت کنم و باوجود سخت بودن مشکل آن را کنار زده و به‌سوی موفقیت گامی استوار بردارم، من هیچگاه دست از تلاش برای رشد و پیشرفت بر نخواهم داشت و پیش خواهم رفت و به خود و خدای خودم اعتماد و ایمان دارم، زن بودن را یک محدودیت نمی‌بینم، انسان در هر مقام و جنسیت یا جایگاهی قرار دارد، تنها هدفش باید کسب علم و انتقال آن به آیندگان باشد، می‌توان این انتقال از راه‌های گوناگون صورت گیرد، مثل آموزش یا مدیریت، مهم ذات و هدف مشخص شده فرد برمی‌گردد.

انتهای خبر/