محمدمهدی عبدالملکی در گفتگو با خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، اظهار داشت: بحران سوریه تنها نمود یک ناهماهنگی داخلی نیست، بلکه نشان‌دهنده ضعف ساختاری جهان عرب در بهره‌برداری از تنوع قومی و مذهبی به‌عنوان یک سرمایه سیاسی است. 

کارشناس علوم سیاسی افزود: فقدان سازوکارهایی برای همگرایی اقوام، فرصت را برای دخالت قدرت‌های بیگانه به‌ویژه رژیم صهیونیستی فراهم کرده است.

وی معتقد است که افول قدرت پوشالی آمریکا، صهیونیسم جهانی را بر آن داشته تا به‌جای اتکا به متحدان فرامنطقه‌ای، خود وارد میدان گسترش سرزمینی شود؛ او هشدار می‌دهد که اقلیت‌هایی مانند کردها و دروزی‌ها، به‌واسطهٔ بی‌ثباتی سیاسی، هدف وعده‌های فریبنده تجزیه‌طلبانه قرار می‌گیرند.

عبدالملکی افزود: در این شرایط، طرح‌هایی همچون کریدور داوود صرفاً پوششی برای توسعه‌طلبی رژیم اشغالگر هستند و هدف نهایی آن‌ها، از میان برداشتن پیوند استراتژیک ایران و محور مقاومت است و سپاه قدس به‌عنوان بازوی عملیاتی مقاومت، باید با راهبردی دقیق، مانع تحقق چنین طرح‌هایی شود.

محور مقاومت سد استراتژیک در برابر تل‌آویو

عبدالملکی اتحاد جبهه مقاومت را تهدیدی جدی برای موجودیت رژیم صهیونیستی دانسته و تأکید کرد: که این جبهه نه‌تنها در برابر توسعه‌طلبی تل‌آویو ایستاده، بلکه مانع از نفوذ گفتمان افراطی صهیونیسم در منطقه شده است.

وی با اشاره به تلاش‌های مستمر این رژیم برای ایجاد فاصله میان کشورهای مقاومت، خاطرنشان می‌کند: هدف اصلی صهیونیست‌ها، قطع زنجیره ارتباط میان بازیگران محور مقاومت به‌ویژه ایران، عراق و لبنان با فلسطین اشغالی است. 

وی بیان داشت: اتحاد منطقه‌ای، مبتنی بر ایمان، عدالت‌طلبی و ایستادگی پاشنه آشیل رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود.

ظرفیت‌های راهبردی ایران، پشتوانه جبهه مقاومت

کارشناس علوم سیاسی ادامه داد: جمهوری اسلامی ایران با برخورداری از منابع نظامی، ژئوپلیتیکی و انسانی در موقعیتی ممتاز برای تقویت محور مقاومت قرار دارد. 

وی با اشاره به زیرساخت‌های دفاعی پیشرفته ایران از جمله توان پهپادی، موشکی و جنگ الکترونیک، تأکید کرد: موقعیت ایران در تنگه هرمز این امکان را فراهم کرده که با هرگونه تهدید جهانی مقابله کند.

عبدالملکی همچنین نقش رهبر معظم انقلاب در خنثی‌سازی فتنه‌های دشمنان را حیاتی دانست و افزود: نبود انسجام در سوریه فرصتی برای اجرای پروژه‌های صهیونیستی فراهم کرده؛ اما اگر همگرایی داخلی و منطقه‌ای بازسازی شود، اشغالگری پایدار نخواهد ماند.

انتهای خبر/