هنر، آینه‌دار حقیقت 

 در هفته‌ای که گذشت، پانزده اثر در قالب کاریکاتور از سوی هنرمندان کردستانی خلق شد؛ هر کدام داستانی جداگانه از رنج و ایستادگی را روایت می‌کند. این آثار که روزانه یکی از آن‌ها منتشر می‌شود، تصویری است از ترکیب درد و درایت. در دل خطوط اغراق‌آمیز و بیان نمادین کاریکاتورها، خشم فروخورده و امیدِ بی‌پایان به چشم می‌آید.

 از گنبد آهنینی که در این آثار چون حبابی توخالی ترسیم شده تا سیمای مکار و خون‌آلود اسرائیل، از چهره‌های مقاوم مردمان ایران تا پرچم‌هایی که در نسیم ایمان به حرکت درآمده‌اند، همه و همه تلاشی است برای زنده نگاه داشتن حقیقتی که گاه در غبار رسانه‌های بین‌المللی گم می‌شود.

 رئیس حوزه هنری کردستان همچنین به فعالیت قرارگاه تولید آثار هنری و رسانه‌ای اشاره کرد که با همراهی صدا و سیما، بستری برای هم‌افزایی هنرمندان سراسر کشور فراهم کرده است. این قرارگاه نه یک اتاق فکر معمول، بلکه مجمعی است از صاحبان دل و نگاه؛ شاعرانی که با واژه، دردی را می‌نویسند که بر جانشان نشسته، گرافیست‌هایی که با ترکیب رنگ و فرم، خشونت بی‌پایان را نقش می‌زنند، و فیلم‌سازانی که لنز دوربینشان را بر زوایای پنهان حقیقت می‌چرخانند.

 در این همدلی ملی، سهم هنرمندان کردستانی همچون همیشه، پررنگ و اثرگذار بوده است.

آثار آنان تنها روایت درد نیست، بلکه زبان اعتراض است؛ اعتراضی هنرمندانه به نظم ناعادلانه جهانی، به انفعال مدعیان حقوق بشر، و به سیاست‌هایی که خون را می‌بینند؛ اما فریاد نمی‌زنند.

 جنایت و مقاومت، دوروی یک پرده 

 رژیم صهیونیستی در اقدامی که با هیچ معیار انسانی یا حقوقی همخوانی ندارد، آسمان ایران را شکافت و در خاک این سرزمین، رد خون بر جای گذاشت. حمله‌ای که نه‌تنها به فرماندهان نظامی، بلکه به دانشمندان، شهروندان عادی و امنیت ملی کشور حمله‌ور شد. در برابر این خباثت آشکار، نیروهای ایرانی عملیات «وعده صادق ۳» را آغاز کردند، عملیاتی که تنها پاسخی نظامی نبود، بلکه نشانه‌ای از عزم و آمادگی یک ملت برای دفاع از حرمت و حاکمیت خود بود.

 اما آن‌سوتر از جبهه نظامی، جبهه‌ای دیگر شکل گرفت؛ جبهه‌ای در دل گالری‌ها، استودیوها و کارگاه‌های هنری. جبهه‌ای که در آن، جنگ‌افزار نه گلوله که تصویر و واژه است. هنرمندان کردستانی در این جبهه، ساکت ننشستند. قلم‌هایشان به رقص درآمد و تصاویرشان صدایی شد برای آن‌هایی که سکوت کردند.

 روایت پایداری در زبان تصویر 

 تصاویر خلق‌شده در این روزها تنها کاریکاتور نیستند؛ آن‌ها قطعاتی از حافظه جمعی ملت ایران. در یکی از آثار، چهره یک کودک ایرانی در میان آوار، اما با نگاهی استوار نقش بسته است؛ در دیگری، اسرائیل چون هیولایی پوشالی به تصویر کشیده شده که با هر باد اندکی، از هم می‌پاشد.

 این تصاویر، هم‌زمان هم روایت می‌کنند و هم مقاومت می‌آفرینند. آنها فقط سند یک حمله نیستند، بلکه سندی هستند بر زنده‌بودن روحیه ملی و هنری یک ملت. هنرمندان کردستانی به‌خوبی دریافته‌اند که هنر، نه زینت خلوت‌ها، بلکه ابزار مبارزه در میدان‌های بی‌صداست.

 خوشنویسی درد، عکاسی حقیقت، فیلمسازی مقاومت 

 در این قرارگاه تولید اثر، هنرمندان حوزه‌های دیگر نیز دست به کار شده‌اند. خوشنویسانی که با مرکب سیاه، اشعار و پیام‌هایی از ایستادگی را می‌نگارند؛ عکاسانی که با ثبت لحظات، حقیقت را از پس غبار شبهه‌ها بیرون می‌کشند، و فیلم‌سازانی که دوربین را به‌جای سلاح به میدان آورده‌اند تا روایت‌های بکر از پشت‌صحنهٔ این پایداری را به تصویر بکشند.

 در جهانی که رسانه‌های رسمی اغلب دروازه‌بان روایت‌های ساختگی‌اند، هنر به زبانی جهانی بدل شده است.

 آثار هنرمندان کردستانی، مرزهای جغرافیا را درمی‌نوردند و به زبان مشترک رنج و مقاومت در اقصی‌نقاط جهان بدل می‌شوند. چه بسیارند مردمانی از گوشه‌های دور جهان که از طریق همین آثار، به حقیقت ماجرا پی می‌برند؛ حقیقتی که رسانه‌های رسمی از آن چشم‌پوشی می‌کنند.

 خروش قلم‌ها و پرواز معنا 

 در روزگاری که واژه‌ها گاه خنثی و تصاویر بی‌حس شده‌اند، هنرمندان کردستانی با خلاقیت، ایمان، و باور، اثری جاودان خلق کرده‌اند. آثار آنان نه‌تنها بازتاب شرایط امروز، بلکه آینه‌ای برای فرداست؛ برای نسلی که خواهد پرسید در روزهای ظلمت، چه کسانی فانوس به دست گرفتند و راه نشان دادند؟

 در این قاب‌های نقاشی‌شده با درد و افتخار، ایرانِ مقاوم نفس می‌کشد، و اسرائیلِ توخالی، عریان‌تر از همیشه، در برابر افکار عمومی قرار می‌گیرد. هنر، بار دیگر نشان می‌دهد که از گلوله ماندگارتر است؛ چون در قلب‌ها خانه می‌کند.

 انتهای خبر/