به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، در دنیایی که سرعت و هیاهو گاهی ما را از درونمان دور می‌کند، هستند نوجوانانی که با دلشان نماز می‌خوانند و با زبانشان آن را به دیگران هدیه می‌دهند، امروز مهمان ما دختری است که در اجلاسیه سراسری نماز خوش درخشیده آن هم در سطح ملی و با نگاه متفاوتش، معنای نماز را بازتعریف کرده است.

دختری از دیار لیلاخ سرسبز، از دیار شیدای نازار و کوه سرملی که نماد عشق و ایثار و ایستادگی است، توجه شما مخاطبان را به این گفتگوی خواندنی جلب می‌کنیم.

 خودتان را معرفی نمایید؟

 سیده سارا سلیمانی، دانش‌آموز پایه نهم دبیرستان نمونه دولتی سهروردی، موفق به کسب رتبه ملی و برتر اجلاسیه سراسری نماز را که در سمنان و به تعداد ۱۰ نفر برگزیده برای سطح کشوری برگزار شد، شدم، دختران دیگر از استان‌های کشور برای رقابت به سمنان آمده بودند، توانستم به نمایندگی از مردم استان کردستان در این سطح از مسابقات مقام نخست را کسب کنم.

چطور شد که به اینجا رسیدید؟

به اینجا رسیدنم، پر از فراز و نشیب بود، اما نتوانست در عزم و ارادهٔ من تأثیری بگذارد، من در طول زندگی‌ام به جاهایی رسیدم که شاید اگر دختران دیگری بودند، کنار می‌کشیدند، اما من نتوانستم کنار بکشم، یعنی برای ماندن و ادامه‌دادن جنگیدم، تلاش کردم، با سختی‌ها کنار آمدم تا توانستم به اینجایی که الان هستم برسم.

باید چه‌کار کرد تا جزو ده نفر برتر چنین مسابقاتی قرار گرفت؟

تا قبل از شرکت در چنین مسابقاتی و بهتر است بگویم از آغاز کودکی، همیشه نماز و قرآن را در اولویت‌های زندگی‌ام قرار داده‌ام، هیچ‌وقت خودم را از این دو برکت بزرگ الهی دور نکرده‌ام، همیشه نمازهایم را سروقت می‌خوانم و از دوران کودکی با قرآن انس پیدا کرده‌ام، البته این را نیز خدمتتان عرض کنم که من در دوران کودکی مشرف به خانه خدا شده‌ام.

حج رفتن آن هم در سن پایین چه برکاتی دارد؟

خداوند بر من منت نهاد و لطف فراوانی بر من داشته است که عازم خانه خدا شده‌ام، خانهٔ خدا سراسر برکت و روزی است، برای شما و همهٔ مسلمانان آرزومندم که به بیت‌الله الحرام مشرف شوید، حج، یک نوع خودسازی فردی است، به حج می‌رویم تا سعادتمند دنیا و آخرت شویم، البته حج رفتن نیز سعادت می‌خواهد و همچون شهادت، شرط حاجی شدن، حاجی بودن است.

دلیل موفقیت خود را در چه چیزی می‌بینید؟

دلیل موفقیتم را در ادای نماز سروقت می‌دانم، شرط موفقیت هر انسانی در ابتدا توکل به ذات حق و پشتکار خویش است، باید در سنین نوجوانی و جوانی خدا را شناخت و درک کرد وگرنه که اگر پیر شویم که خودبه‌خود انسان با بهره‌گیری از تجارب گذشته‌اش عاقل خواهد شد.

موفقیت خودت را مدیون چه کسی یا کسانی هستی؟

من اگر الان در جایی قرار گرفتم و مقامی را برای شهرستان و مردمم کسب کرده‌ام، همه را مدیون و مرهون زحمات دلسوزانهٔ پدرم می‌دانم، پدرم همیشه و همه‌جا حامی و پشتیبان و کنارم بوده و حواسش به این بود که پاهایم نلرزد و احساس کنم که به یک کوه بزرگ و استوار تکیه داده‌ام.

خانواده تا چه اندازه بر روی تو و افکارت تأثیر داشته است؟

اتفاقاً همه تربیت و تعلیم هر انسانی به نهاد اول که خانواده است برمی‌گردد، تربیت آدمی از ریشه باید درست باشد و ریشه هر فردی به خانواده برمی‌گردد، ریشه‌های تنومندی که من را تا به سنی که الان هستم، رسانده، خانواده‌ام هستند، پدری که عاشقانه دوستم دارد و برای ترقی و پیشرفت من همه کار می‌کند، مادری که سال‌ها مرا در سینه‌اش فشرد و با تمام ناملایمت‌های زندگی، من را پرورید و بزرگم کرد و برادرانی که با عشق برایم برادری کردند.

چرا بعضی از نوجوان‌ها با نماز ارتباط نمی‌گیرند؟

چون نماز را خشک و رسمی می‌بینند، شاید خیلی از مردم در خاطرشان نمانده که فرشته عزازیل یا ابلیس سال‌های سال در جایگاه فرشته برای خداوند متعال تلاش کرد، اما خداوند برای برترین آفریدهٔ خود که فرشته عزازیل به آن سجده نکرد، وی را از درگاه خویش راند، اما نکته جالب اینجاست که شیطان بر آدم سجده نکرد و حرف خدا رو اطاعت نکرد، اما برخی از مردم هستند که حاضر به سجده در برابر خالق هستی نیستند.

تعریف شما از حجاب چیست؟

برخی از مردم فکر می‌کنند که حجاب فقط مختص به زنان و دختران است، اما این‌طور نیست، مردان نیز باید حجاب داشته باشند، در مردان معرفت، دین‌داری، چشم‌پاکی، خیانت‌نکردن به خود و دیگران، مردانگی، نوعی حجاب معنا می‌شود و اما در زنان و دختران، عفت، پاک‌دامنی، عدم خیانت به خود، متعهد به زندگی، خود را به نگاه‌های نامحرمان نفروختن و عابد بودن را به حجاب معنا می‌کنند.

جایگاه نماز از دیدگاه شما چیست؟

نماز، یک حجاب و حرمت بین خود و خدای خویش است، نباید این حرمت و حجاب شکسته شود، طاعات و عبادات با هم معنا پیدا می‌کند، اما با یکدیگر تفاوت دارد، خدمت به خلق خدا، بزرگ‌ترین عبادت می‌باشد، اما اگر به یاد خدا باشیم و نماز را به‌پای داریم، در واقع ما طاعات را به‌جای آوردیم.

برنامه‌ شما برای آینده چیست؟

اگر خداوند متعال یاریم دهد، در مسیر علم، روبه ترقی و پیشرفت بروم و در کنار همه اینها، بتوانم یک دعوتگر دین باشم و مردم را به دین راستین اسلام دعوت کنم، نماز فقط یک عمل عبادی نیست، بلکه یک سبک زندگی است، اگر بادل بخوانیم، می‌تواند مسیر زندگی‌مان را روشن کند.

و حرف آخر...

از نوجوانان و جوانانی که در هر جایی از این سرزمین مشغول زندگی‌کردن هستند، می‌خواهم که با قدری تفکر و تعقل به میدان زندگی بیایند، میدان زندگی پر از اتفاقات خوب و بد است و همه رخدادها هم برای ما انسان‌ها می‌تواند به یک تجربه‌ای تلخ یا شیرین مبدل شود، ما انسان‌ها ماندنی نیستیم و آمده‌ایم که برویم، پس چه زیبا که با خاطرات و اتفاقات خوش این دنیای زودگذر را طی کنیم.

انتهای پیام/